عاقبت رفاقت شیطانی را بخوانید!!

عقبه از مشرکین و بت ‏پرستان مکه بود و با هم‏کیشان خود رفاقت تنگاتنگ داشت.

از دوستان نزدیک او ابىّ بن خلف بود که در سفر و حضر و در هر رفت و آمد و در هر کوى و برزن و در هر مجلسى با یکدیگر بودند،

رفیقى که در شیطان مسلکى و دیو صفتى کم نظیر بود!

عقبه از یک سفر تجارتى بازگشت

و عده‏ اى از بزرگان و اشراف مکه

از جمله؛

پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله را به مهمانى دعوت کرد

که در آن مهمانى به علتى دوستش- ابىّ بن خلف- حاضر نبود.

هنگامى که مهمانان سر سفره حاضر شدند

و دست به غذا بردند عقبه دید رسول خدا صلى الله علیه و آله از خوردن غذا امتناع دارد، سبب را پرسید،

حضرت فرمود:

من از طعام تو نمى‏ خورم مگر اینکه به وحدانیت خدا و رسالت من شهادت دهى و به دایره اسلام و مسلمانى درآیى تا درهاى رحمت حق و درهاى بهشت به رویت باز شود.

عقبه با کمال میل شهادتین را به زبان جارى کرد و پیامبر صلى الله علیه و آله هم از غذاى او تناول فرمود.

عقبه هنگامى که پس از پایان میهمانى نزد رفیق شیطان مسلک و بت‏ پرستش رفت، با ملامت و سرزنش ابىّ بن خلف روبه‏ رو شد و از سوى ابىّ مورد شماتت قرار گرفت که چرا آیین خود را رها کرده، به آیین محمد گرویدى؟

عقبه داستانش را در اسلام آوردنش بیان کرد، ابىّ با کمال وقاحت به‏ او گفت:

من از تو خوشنود و دل خوش نمى‏ شوم مگر اینکه به تکذیب محمد برخیزى!!

عقبه بدبخت و تیره روز که نخواست این دشمن غدار دوست ‏نما را از خود براند

و سعادت به دست آورده را حفظ کند

و از راه جهنم به راه بهشت برود،

براى خوش آمد آن نابکار به سوى پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله رفته،

با کمال بى‏ شرمى آب دهان به صورت پیامبر صلى الله علیه و آله انداخت

که آب دهانش با دو شقه شدن به صورت مبارک رسول حق صلى الله علیه و آله جارى شد

و آن چهره ملکوتى را تحت تأثیر قرار داد،

حضرت زنده بودن عقبه را تا پیش از هجرت خود خبر داد

و به او گفت:

چون از مکه بیرون آیى به شمشیر انتقام حق به قتل مى‏ رسى،

پیش‏ بینى آن حضرت در جنگ بدر تحقق یاقت،

عقبه در جنگ بدر به جهنم واصل شد و

ابىّ بن خلف- دوست نابابش- در احد به قتل رسید.

المناقب: 1/ 136؛ بحار الأنوار: 18/ 69، باب 8، حدیث 24.