چهل حدیث «دروغگویی»

 

چهل حدیث «دروغگویی»

 

«اِءنَّما یفتَرِی الَّذینَ لایؤمِنُونَ بِآیاتِ اللّه ِ وَ اُولئِک هُمُ الکاذِبُونَ.»

تنها کسانی دروغ می گویند که ایمان به آیات خدا ندارند،

ودروغگویان واقعی آن‌ها هستند.

 

فصل اول

جایگاه دروغ

دروغ و رسوایی

 

            1 عَن أَمیرِالمُؤمِنینَ علیه السلام قالَ: ألکذْبُ عَیبٌ فاضِحٌ

 

امیرمؤمنان علیه السلام فرمود:

دروغگویی عیبی رسوا کننده است.

(چون معمولاً دروغ بعد از مدتی آشکار می‌شود و انسان دروغگو در بین مردم رسوا می‌گردد.)

 

 

عاقل و دروغ

 

            2 عَنْ عَلِی علیه السلام قالَ: ماکذَبَ عاقِلٌ وِ لا زَنی مُؤْمِنٌ.

 

علی علیه السلام فرمود:

هیچ عاقلی دروغ نمی‌گوید؛ و هیـچ مؤمنی زنـا نمی‌کند.

(انسان عاقل می‌داند که عاقبت دروغگویی رسوایی و بی اعتمادی و خواری است، انسان با ایمان هم می‌داند که زنا عواقب وخیم و غیرقابل بخششی دارد).

 

 

بزرگ‌ترین گناه زبان

 

آیا شیعه اهل گناه است!!؟

شخصى به امیر المؤ منین علیه السلام گفت :

فلانى بسیار گناه مى کند

اما در عین حال از شیعیان شماست .
امیر المؤ منین علیه السلام فرمود:

یک یا دو دروغ در نامه اعمال تو نوشته شد.

اگر بسیار گناه مى کند

و ما را دوست دارد و دشمن دشمنان ماست،

یک دورغ گفتى زیرا او دوستدار ما است نه شیعه ما.

در حالى که تو گفتى او شیعه ماست .

(شیعه که اهل گناه نیست ).

نام کتاب :قصه هاى تربیتى چهارده معصوم    مؤ لف :محمد رضا اکبرى

امام هادی(ع)را بیشتر بشناسیم.....

در عصر خلافت متوکل ،

زنی ظاهر شد و به هر جا می رفت می گفت :

من زینب دختر فاطمه (س) هستم و با این نام ،

از مردم پول می گرفت .

درباره آثار بد بخل بیشتر بیندیشیم.

عبد اللَّه بن عمر از پیامبر خدا (ص) نقل مى ‏کند که فرمود:

از بخل بپرهیزید که همانا کسانى که پیش از شما هلاک شدند از بخل هلاک شدند،

بخل آنان را وادار به دروغ کرد و آنها دروغ گفتند

و آنان را وادار به ظلم کرد و آنان ظلم کردند

و آنان را وادار به قطع رحم کرد و آنان قطع رحم کردند.

الخصال / ترجمه جعفرى، ج‏1، ص: 261

چهار چیز در هر کس باشد منافق است‏!!!!

عبد اللَّه بن مسعود از پیامبر خدا (ص) نقل مى‏ کند که فرمود:

چهار چیز در هر کس باشد منافق است

و اگر یکى از آن‏ها باشد، خصلتى از نفاق در وجود اوست

تا وقتى که آن را از خود دور کند:

کسى که وقتى سخن مى‏ گوید دروغ مى‏ گوید

و چون وعده مى‏ دهد تخلف مى ‏کند

و چون پیمان و عهد مى‏ بندد، مى‏ شکند

و چون با کسى دشمنى مى‏ کند، به گناه مى‏ افتد.

الخصال / ترجمه جعفرى، ج‏1، ص: 371

چرا بعضیها نمی خوابند!!!؟؟

امام صادق (ع) فرمود:

پنج کس دچار بى ‏خوابى هستند:

کسى که آهنگ ریختن خونى کرده‏ است.

و آنکه ثروت فراوانى دارد ولى نگهبان امینى براى ثروت خود ندارد.

و آنکه براى بدست آوردن حیثیت اجتماعى متوسل بدروغ و بهتان گردد.

و آنکه بدهى زیادى گردن‏گیرش شده است و مالى ندارد تا ادا کند.

و عاشقى که در معرض جدائى از معشوق خویش است.

الخصال / ترجمه فهرى، ج‏1، ص: 328

اگر مومنی نباید این خصلتها را داشته باشی!!!!

حارث بن مغیرة گوید:

شنیدم از امام صادق (ع) که می فرمود شش خصلت در مؤمن نمی باشد:

سخت‏گیرى

و کارشکنى

و لجبازى

و دروغگوئى

و حسدورزى

و ستمکارى.

الخصال / ترجمه فهرى، ج‏1، ص: 362

اولین شهادت دروغ‏ در اسلام!!!

امام صادق علیه السلام فرمود:

هنگامى که عایشه، به قصد جنگ جمل(1)خارج شده بود، به همراه هفتاد تن به چاهى در سرزمین حوأب «2» رسیدند.

در این موقع سگان پارس کردند.

عایشه تصمیم گرفت بازگردد و گفت:
از رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله و سلم شنیدم به همسرانش مى ‏فرمود:
یکى از شما (همسران پیامبر)، مورد پارس سگ هاى حوأب واقع خواهید شد.

و این هنگامى است که قصد نبرد با على علیه السلام وصىّ من را خواهد داشت.
 (در ادامه حدیثى دیگر به این مضمون آمده است:
زنهار! عایشه، تو این عمل را نکنى که در آتش خواهى بود).
پس... هفتاد تن از همراهان او به دروغ شهادت دادند که اینجا ماء حوأب نیست.

و این اولین شهادت دروغ در اسلام بود . 

پاورقی:

(1)«جنگ جمل، نبردى بود که طلحه و زبیر، لشکرى را به بهانه خونخواهى عثمان تهیه کرده و بر امیر المؤمنین علیه السلام شوریدند، و فرمانده این لشکر عایشه دختر ابو بکر بود.»

(2)سرزمینى نزدیک بصره.

گلچین صدوق (گزیده من لا یحضره الفقیه)، ج‏2، ص: 45

اللهم وال من والاه، و عاد من عاداه

ابن ابى الحدید در جلد 4 شرح نهج البلاغه در صفحه 488 گوید:

مشهور اینست که؛

على علیه السّلام در رحبه کوفه مردم را سوگند داد و گفت:

 بخدا سوگند می دهم؛

هر کس را که در بازگشت رسول خدا صلى اللّه علیه و آله از حجة الوداع
از آنحضرت شنیده که درباره من فرمود:

من کنت مولاه فعلى مولاه،

اللهم وال من والاه، و عاد من عاداه،

برخیزد و گواهى دهد،

 در نتیجه مردانى بپا خاستند

و باین گفتار رسول خدا صلى اللّه علیه و آله گواهى دادند،

سپس على علیه السّلام به انس بن مالک فرمود:
 تو نیز آن روز حضور داشتى، تو را چه مى‏ شود

(که گواهى نمی دهى)؟

 نامبرده گفت:

یا امیر المؤمنین سنّ من زیاد شده
و آنچه را که فراموش کرده ‏ام بیشتر است از آنچه بیاد دارم،
 فرمود:

 
 اگر دروغ می گوئى؛

خداوند تو را به سفیدى مبتلا کند که عمامه آنرا پنهان نکند،
 پس نامبرده نمرد تا مبتلا به برص شد.
الغدیر ،ج‏2،ص:55

امان از روزی که پرده ها بالا روند!!!؟

صفوان گوید:
 امام صادق(علیه السلام) فرمود:
 دو نفر مرد، همراه یک زن و یک نوزاد نزاعی داشتند،
 بحضور امام حسین (علیه السلام) آمدند.

 مرد اول گفت : زن مال من است (در نتیجه بچه نیز مال من است).

مرد دوم گفت : این فرزند مال من است .

 امام حسین (علیه السلام) به مرد اول فرمود: بنشین ، او نشست .
 آنگاه امام رو به زن کرد و فرمود:
 راست بگو قبل از آنکه پرده ها بالا رود.

زن گفت :

دروغگو را بشناسیم!!.

نقل شده در یکی از عیدهای یهود

پیامبر (صلی الله علیه وآله) همراه بعضی از یاران وارد کنیسه (معبد یهود) در مدینه شد،

آنها از ورود پیامبر (صلی الله علیه وآله) خشنود نبودند.

پیامبر (صلی الله علیه وآله) به آنها فرمود:

ای گروه یهود، دوازده نفر از خود را به من نشان دهید که گواهی بر یکتائی خدا و پیامبری محمد (صلی الله علیه وآله) بدهند تا خداوند خشمش را از تمام یهودیان جهان بردارد.

آنها ساکت شدند و هیچگونه سخنی نگفتند،

پیامبر (صلی الله علیه وآله) سه بار این مطلب را تکرار کرد آنها باز سکوت کردند.

آنگاه پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود: