در قندهار شخصی از نیکان بنام محب علی مشهور بود
و محبت حضرت امیرالمؤمنین علیه السّلام
تمام دل او را احاطه کرده
و بدرجه عشق به آن بزرگوار رسیده بود
بطوریکه هرگاه به او می گفتند
محب علی « بیدار علی باش»
از حال طبیعی خارج می شد
و بی اختیار اشکش جاری می گردید
و چون از دنیا رفت در غسال خانه غسلش می دادند.
رفقایش گریه می کردند
رفیقی در آنحال او را صدا زد
و گفت محب علی « بیدار علی باش»
ناگاه دست راستش بلند شد
و آرام، آرام بر سینه خود گذاشت
چون این موضوع فاش شد
شیعیان قندهار دسته دسته برای تماشا آمدند
و چون آن منظره را می دیدند
همه از روی شوق گریان می شدند
و تا آخر غسل دادن همینطور دستش روی سینه اش بود.
(برگرفته از نرم افزار هدایت در حکایت)
