استغفار و نقش آن در بحران‌ها

یکی از اموری که امام حسین(علیه السلام) در اوج بحران شب و روز عاشورا به آن پناه برد و از آن بهره جست،
«استغفار» بود:
«لَعَلَّنَا نُصَلِّی لِرَبِّنَا اللَّیْلَةَ وَ نَدْعُوهُ وَ نَسْتَغْفِرُهُ فَهُوَ یَعْلَمُ أَنِّی کُنْتُ قَدْ أُحِبُّ الصَّلَاةَ لَهُ وَ تِلَاوَةَ کِتَابِهِ وَ کَثْرَةَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ.»[1]
در شب عاشورا کربلا حال و هوای عجیبی داشت.
 جمعی در رکوع‌های طولانی با خدا راز و نیاز می‌کردند
و گروهی در سجده‌های طولانی «ظَلَمتُ نفسی» می‌گفتند
و از خداوند طلب استغفار می‌نمودند،
و دسته‌ای نیز ناله «الهی العفو، الهی العفو» داشتند.
و بیش از همه حضرت اباعبدالله (علیه السلام) با پروردگارش مناجات داشت
و صدای «الهی العفو» او فضای کربلا را پُر کرده بود.

1.
عامل تقویت انسان

مرا عذاب مى نمایند!!

نقل مى کنند:

شخصى از دنیا رفت ، بستگان او،

یک نفر قارى قرآن را اجیر کردند، که مدتى ، سر قبر او قرآن بخواند، قارى مشغول قرائت قرآن بر سر قبر او گردید.
تا اینکه بعد از چند روز یکى از وابستگان،

آن شخص را در عالم خواب دید و از او احوال پرسى کرد،

او در جواب گفت :

تقاضا دارم بگوئید

این قارى قرآن بر سر قبر من ، دیگر قرآن نخواند،

زىرا وقتى که قرآن مى خواند،

به هر آیه اى

(مثلاً آیه خمس ، زکات ، حج ، امر به معروف و نهى از منکر و...)

مى رسد که من به دستور آن آیه عمل نکرده ام ،

مرا عذاب مى نمایند!!
نگارنده گوید:

در احادیث آمده که امامان فرمودند:
رب تالى القرآن و القرآن یلعنه

((چه بسیار افرادى هستند که تلاوت قرآن مى کنند،

ولى قرآن آنها را لعنت مى کند)).

نام کتاب : داستان دوستان ج 1
تالیف : محمد محمدى اشتهاردى

چشم زخم حق است.

سهل بن حنیف از مسلمانان مخلص و از یاران با شهامت پیامبر (ص ) و على (ع ) بود،

و در همه جنگهاى رسول خدا (ص ) شرکتى فعال داشت ،

سیرت نیک و صورت زیباى او زبانزد مردم بود

و براستى یک شاگرد راستین مکتب نوپاى اسلام بود.
نقل مى کنند:

وى در یکى از جنگهاى ، همراه پیامبر (ص ) بود،

به نهر آبى رسید، بدن خود را در آن نهر شستشو داد،

چون از نظر جسمى ، زیبا و قامتى همچون ((سرو)) داشت.

یکى از انصار به آنجا آمد، با دیدن او،

از زیبایى آفرینش در شگفتى فرو رفت ،

و جمله اى که حکایت از این شگفتى مى کند، به زبان آورد.

طولى نکشید (که همین نظر زدن )

باعث بیمارى سهل بن حنیف شد، تب سخت او را فرا گرفت ،

وى را به حضور پیامبر (ص ) آوردند،

پیامبر (ص ) پس از احوالپرسى ،

فرمود:
ما یمنع احدکم اذا راى من أ خیه ما یعجبه فى نفسه او فى ماله فلیبرک علیه ، فان العین حق .
: ((چه مى شود وقتى که در جسم یا مال برادرتان ، چیز جالبى یافتى ((بارک اللّه )) بگوئید؟

زیرا ((چشم زخم )) حق است )).
به این ترتیب ، سفارش نمود که در این گونه موارد،

براى شخص مورد نظر دعا کنند.

منبع : داستان دوستان ج 1
تالیف : محمد محمدى اشتهاردى

فقط براى خدا آمده ام!!!

امام صادق (ع ) فرمود:

فرشته اى در حین عبور،

دید مردى کنار در منزل کسى ایستاده است ،

به او گفت :

((اى بنده خدا براى چه اینجا ایستاده اى ؟

آیا حاجتى به صاحب منزل دارى ؟

و یا صاحب منزل از خویشان توست ؟!)).
او در جواب گفت :

((صاحب منزل نه از خویشان من است و نه حاجتى به او دارم ،

فقط برادر دینى من است ،

و من براى انجام وظیفه پیوند اسلامى ،

براى خدا آمده ام از او احوالى بپرسم و بر او سلام کنم )).
فرشته به او گفت :

من از طرف خدا به سوى تو فرستاده شده ام ،

خداوند به تو سلام مى رساند و مى فرماید:

تو به دیدار من آمده اى و تعهد و پیوند با مرا فراهم نمودى ،

بهشت را براى تو واجب نمودم ،

و تو را از خشم خویش ‍ بخشیدم و از آتش دوزخ پناه دادم .
آرى کسانى که به زیارت و دیدار همکیشان خود مى روند،

اینها در حقیقت به زیارت خدا مى روند،

و مشمول عالى ترین درجه عفو و لطف خدا هستند.

منبع : داستان دوستان ج 1
تالیف : محمد محمدى اشتهاردى

راه بهشت از کجاست!!؟

در حالى که پیامبر صلى اللّه علیه و آله عازم میدان جنگ بود

عربى به محضر او رسید

و رکاب شترش را گرفت

و گفت :

یا رسول اللّه :

علمى را به من بیاموز که سبب رفتنم به بهشت گردد.
حضرت فرمود:

با مردم آن گونه رفتار کن که دوست دارى

با تو آن گونه رفتار کنند. ...

منبع :قصه هاى تربیتى چهارده معصوم

مؤ لف :محمد رضا اکبرى

چهل حدیث درباره خانواده

قرآن کریم :
عاشِروهُنَّ بِالْمَعْروفِ فَاِنْ کَرِهْتُموهُنَّ فَعَسى اَنْ تَـکْرَهوا شَیْئا وَ یَجْعَلَ اللّه‏ُ فیهِ خَیْرا کَثیرا؛ سوره نساء، آیه ۱۹

با زنان به شایستگى رفتار کنید،

و اگر آنها به جهتى ناخوشایندتان بودند

اظهار نکنید چه بسا چیزها که ناپسند شماست،

حال آن‏که خداوند در آن،

خیر فراوانى براى شما قرار داده است.

چهل گهربار از امام علی النقی(ع)

چهل گهربار از امام علی النقی(ع)

1- اِذَا کَانَ زَمانُ العَدلِ فیهِ أَغلَبَ مِنَ الجَورِ فَحَرامٌ أَن یَظُنَّ بِاَحَدٍ سُوءً حَتّی یَعلَمَ ذالِکَ مِنهُ و اِذَا کَانَ زَمانُ الجَورِ أَغلَبَ فیهِ مِنَ العَدلِ فَلَیسَ لِأَحَدٍ أَن یَظُنَّ بِاَحَدٍ خَیراً ما لَم یَعلَم ذالِکَ منهُ
هرگاه در جامعه،
رعایت عدالت بیشتر از جور و ستم باشد؛
 بد گمانی به مردم حرام است،
 مگر آن که از راه یقین محرز باشد؛
و امّا اگر در برهه ای از زمان،
 ظلم و جور بر عدالت غلبه پیدا کند،
خوش گمانی به همگان شایسته نیست
جز آنجا که آدمی به نیک بودن شخصی علم و یقین دارد.

(مستدرک الوسائل، ج9 ص 146)

چهل حدیث گهربار از امام محمد تقی(ع)

چهل حدیث گهربار منتخب

1 قالَ الا مام اءبوجعفر، محمّدالجواد صلوات اللّه و سلامه علیه :
الْمُؤ مِنُ یَحْتاجُ إ لى ثَلاثِ خِصالٍ: تَوْفیقٍ مِنَ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ واعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ، وَقَبُولٍ مِمَّنْ یَنْصَحُهُ.(69)
ترجمه :

فرمود:

مؤ من در هر حال

نیازمند به سه خصلت است :

توفیق از طرف خداوند متعال ،

واعظى از درون خود،

قبول و پذیرش نصیحت کسى که او را نصیحت نماید.

چهل حدیث گهربار از امام رضا(ع)

چهل حدیث منتخب گهربار

قال الامام علىّ بن موسى الرّضا صلوات اللّه و سلامه علیه :
1 مَنْ زارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِعلیه السلام بِشَطِّ الْفُراتِ، کانَ کَمَنْ زارَاللّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ.(66)

ترجمه :
فرمود:

هر مؤ منى که قبر امام حسین علیه السلام

را کنار شطّ فرات در کربلاء زیارت کند

همانند کسى است که خداوند متعال را

بر فراز عرش زیارت کرده باشد.

چهل حدیث گهربار از امام موسی کاظم(ع)

  چهل حدیث منتخب گهربار

قالَ الا مام موسى بن جعفر الکاظم صلوات اللّه علیه :
1 وَجَدْتُ عِلْمَ النّاسِ فى اءرْبَعٍ: اءَوَّلُها اءنْ تَعْرِفَ رَبَّکَ، وَالثّانِیَةُ اءنْ تَعْرِفَ ما صَنَعَ بِکَ، وَالثّالِثَةُ اءنْ تَعْرِفَ ما اءرادَ مِنْکَ، وَالرّبِعَةُ اءنْ تَعْرِفَ ما یُخْرِجُکَ عَنْ دینِکَ.(62)

فرمود:

تمام علوم جامعه را در چهار مورد شناسائى کرده ام :

اوّلین آن ها این که

پروردگار و آفریدگار خود را بشناسى

و نسبت به او شناخت پیدا کنى .
دوّم ،

این که بفهمى که از براى وجود تو

و نیز براى بقاء حیات تو

چه کارها و تلاش هائى صورت گرفته است .

سوّم ،

بدانى که براى چه آفریده شده اى و منظور چه بوده است .

چهارم ،

معرفت پیدا کنى به آن چیزهائى که سبب مى شود

از دین و اعتقادات خود منحرف شوى

یعنى راه خوشبختى و بدبختى خود را بشناسى

و در جامعه چشم و گوش بسته حرکت نکنى -.

چهل حدیث گهربار از امام جعفر صادق(ع)

چهل حدیث گهربار منتخب

قالَ الا مامُ جَعْفَرُ بنُ محمّد الصّادقُ علیه السلام :
1 حَدیثی حَدیثُ اءبى ، وَ حَدیثُ اءبى حَدیثُ جَدى ، وَ حَدیثُ جَدّى حَدیثُ الْحُسَیْنِ، وَ حَدیثُ الْحُسَیْنِ حَدیثُ الْحَسَنِ، وَ حَدیثُ الْحَسَنِ حَدیثُ اءمیرِالْمُؤْمِنینَ، وَ حَدیثُ اءمیرَالْمُؤْمِنینَ حَدیثُ رَسُولِ اللّهِ صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ، وَ حَدیثُ رَسُولِ اللّهِ قَوْلُ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.(69)
ترجمه :
فرمود:

سخن و حدیث من همانند سخن پدرم مى باشد،

و سخن پدرم همچون سخن جدّم ،

و سخن جدّم نیز مانند سخن حسین

و نیز سخن او با سخن حسن یکى است

و سخن حسن همانند سخن امیرالمؤ منین علىّ

و کلام او از کلام رسول خدا مى باشد،

که سخن رسول اللّه

به نقل از سخن خداوند متعال خواهد بود.

چهل حدیث گهربار از امام محمد باقر(ع)

چهل حدیث گهربار منتخب

1 - قالَ الاْ مامُ ابوجَعْفَر محمّد بنِ علیّ باقرُ العلومِ صَلواتُ اللّه وَ سَلامُهُ عَلَیْه :
إ ذا اءرَدْتَ اءنْ تَعْلَمَ اءنَّ فى کَ خَیْراً، فَانْظُرْ إ لى قَلْبِکَ فَإ نْ کانَ یُحِبُّ اءهْلَ طاعَةِ اللّهِ وَ یُبْغِضُ اءهْلَ مَعْصِیَتِهِ فَفیکَ خَیْرٌ؛ وَاللّهُ یُحِبُّک ، وَ إ ذا کانَ یُبْغِضُ اءهْلَ طاعَةِ اللّهِ وَ یُحِبّ اءهْلَ مَعْصِیَتِهِ فَلَیْسَ فیکَ خَیْرٌ؛ وَ اللّهُ یُبْغِضُکَ، وَالْمَرْءُ مَعَ مَنْ اءحَبَّ.(73)
ترجمه :
فرمود:

اگر خواستى بدانى که

در وجودت خیر و خوشبختى هست یا نه ،

به درون خود دقّت کن

اگر اهل عبادت و طاعت را دوست دارى

و از اهل معصیت و گناه ناخوشایندى ،

پس در وجودت خیر و سعادت وجود دارد؛

و خداوند تو را دوست مى دارد.

ولى چنانچه از اهل طاعت و عبادت ناخوشایند باشى

و به اهل معصیت عشق و علاقه ورزیدى ،

پس خیر و خوبى در تو نباشد؛

و خداوند تو را دشمن دارد.

و هر انسانى با هر کسى که به او عشق و علاقه دارد،

با همان محشور مى گردد.

چهل حدیث گهربار از امام سجاد(ع)

  چهل حدیث گهربار منتخب

1 - قالَ الاْ مامُ عَلىّ بنُ الْحسَین ، زَیْنُ الْعابدین عَلَیْهِ السَّلامُ:
ثَلاثٌ مَنْ کُنَّ فیهِ مِنَ الْمُؤ مِنینَ کانَ فى کَنَفِ اللّهِ، وَاءظَلَّهُ اللّهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ فى ظِلِّ عَرْشِهِ، وَآمَنَهُ مِنْ فَزَعِ الْیَوْمِ الاْ کْبَرِ:
مَنْ اءَعْطى النّاسَ مِنْ نَفْسِهِ ما هُوَ سائِلهُم لِنَفْسِهِ، ورَجُلٌ لَمْ یَقْدِمْ یَدا وَرِجْلاً حَتّى یَعْلَمَ اءَنَّهُ فى طاعَةِ اللّهِ قَدِمَها اءَوْ فى مَعْصِیَتِهِ، وَرَجُلٌ لَمْ یَعِبْ اءخاهُ بِعَیْبٍ حَتّى یَتْرُکَ ذلکَ الْعِیْبَ مِنْ نَفْسِهِ.(59)
ترجمه :
فرمود:

سه حالت و خصلت در هر یک از مؤ منین باشد

در پناه خداوند خواهد بود

و روز قیامت در سایه رحمت عرش الهى مى باشد

و از سختى ها و شداید صحراى محشر در امان است .
اوّل آن که

در کارگشائى و کمک به نیازمندان و درخواست کنندگان دریغ ننماید.
دوّم آن که

قبل از هر نوع حرکتى بیندیشد که کارى را که مى خواهد انجام دهد یا هر سخنى را که مى خواهد بگوید

آیا رضایت و خوشنودى خداوند در آن است

یا مورد غضب و سخط او مى باشد.
سوّم

قبل از عیب جوئى و بازگوئى عیب دیگران ، سعى کند عیب هاى خود را برطرف نماید.

چهل حدیث گهربار از امام حسین(ع)

چهل حدیث گهربار منتخب

قالَ الاْ مامُ اءبُوعَبْدِاللّهِ الْحُسَیْن ، صَلَواتُاللّهِ وَسَلامُهُ عَلَیْهِ:
1 - إ نَّ قَوْما عَبَدُواللّهَ رَغْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُالتُّجارِ، وَإ نَّ قَوْما عَبَدُوااللّهَ رَهْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُالْعَبْیدِ، وَإ نَّ قَوْما عَبَدُوااللّهَ شُکْرا فَتِلْکَ عِبادَةٌ الْاءحْرارِ، وَهِیَ اءفْضَلُ الْعِبادَةِ.(65)
ترجمه :
فرمود:

همانا، عدّه اى خداوند متعال را

به جهت طمع و آرزوى بهشت عبادت مى کنند

که آن یک معامله و تجارت خواهد بود.
و عدّه اى دیگر

از روى ترس خداوند را عبادت و ستایش مى کنند

که همانند عبادت و اطاعت نوکر از ارباب باشد.

و طائفه اى هم به عنوان شکر و سپاس از روى معرفت ،

خداوند متعال را عبادت و ستایش مى نمایند؛

و این نوع ،

عبادت آزادگان است که بهترین عبادات مى باشد.