چهل حدیث گهربار از امام حسن عسکری(ع)

چهل حدیث گهربار منتخب

1 قالَ الا مامُ بُو مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ الْعَسْکَرى صَلَواتُ اللّهِ وَسَلامُهُ عَلَیْهِ:
إنَّ اللّهَ تَبارَکَ وَ تَعالى بَیَّنَ حُجَّتَهُ مِنْ سائِرِ خَلْقِهِ بِکُلِّ شَىْءٍ، وَ یُعْطِیهِ اللُّغاتِ، وَمَعْرِفَةَ الاْ نْسابِ وَالاَّْجالِ وَالْحَوادِثِ، وَلَوْلا ذلِکَ لَمْ یَکُنْ بَیْنَ الْحُجَّةِ وَالْمَحْجُوحِ فَرْقٌ.(68)
ترجمه :
فرمود:

همانا خداوند متعال ،

حجّت و خلیفه خود را براى بندگانش الگو

و دلیلى روشن قرار داد،

همچنین خداوند حجّت خود را ممتاز گرداند

و به تمام لغت ها و اصطلاحات قبائل و اقوام آشنا ساخت

و نساب همه را مى شناسد

و از نهایت عمر انسان ها

و موجودات

و نیز جریانات

و حادثه ها آگاهى کامل دارد

و چنانچه این امتیاز وجود نمى داشت ،

بین حجّت خدا و بین دیگران فرقى نبود.