معیارهاى انتخاب دوست‏(6)

وفادارى‏
على علیه السلام فرمود:
دوست واقعى نیست
مگر این که در سه وقت برادر خود را حفظ کند
و او را از یاد نبرد،
در گرفتارى‏ اش،
پشت سرش
و پس از مردنش.
صفوان ابن یحیى، عبدالله بن جندب و على بن نعمان که از اصحاب خوب امام صادق علیه السلام، امام کاظم و امام رضا علیه السلام بودند،
سالى به مکه مشرف شدند.



آنان در مسجدالحرام، کنار کعبه مشغول صحبت بودند.
گفتند:
 ما که در دنیا این قدر رفیق و همدم یکدیگریم،
 چرا وقتى مردیم یارى‏ مان تمام شود؟!
 بیایید با هم عهدى کنیم که اگر هرکدام از ما مردیم،
 اعمال و عبادت‏هاى ما را که در زمان حیات انجام مى‏ دادیم،
فردى که ماند انجام دهد.
اندکى بعد از این معاهده،
دو تن از آن‏ها (عبدالله بن جندب و على ابن نعمان)
به رحمت خدا واصل شدند ولى صفوان ابن یحیى باقى ماند.
او شبانه روز 153 رکعت نماز واجب و نافله به نیت خود و آنان به جا مى ‏آورد. و در سال، 3 ماه روزه مى‏ گرفت.
 ماه رمضان براى خودش و رجب و شعبان براى دو رفیقش
و سالى 3 مرتبه خمس و زکات مى‏ داد.
                        راه و رسم دوستى، ص:35