مردى به امام حسن علیه السلام گفت :
من از شیعیان شما هستم .
امام علیه السلام فرمود:
اى بنده خدا اگر مطیع امر و نهى ما هستى راست مى گوئى
و اگر این گونه نیستى با ادعاى مقام بلند تشیع که از آن بهره مند نیستى برگناهان خود نیفزا
و نگو من از شیعیان شما هستم .
بلکه بگو:
من
از دوستداران شما
و دشمن دشمنان شما هستم
و تو در نیکى و بسوى نیکى هستى .
نام کتاب :قصه هاى تربیتى چهارده معصوم مؤ لف :محمد رضا اکبرى
امام علی (ع) به مردى که در حضور او استغفر الله گفته بود،
فرمود:
مادرت در عزایت بگرید،
آیا مى دانى استغفار چیست
استغفار درجه بلند مرتبگان است
و آن را شش شرط است ،
بر مردم روزگارى بیاید که از قرآن
جز نشانى و از اسلام
جز نامى نماند.
در آن روزگار،
مسجدهایشان از حیث بنا آباد است
و از جهت رستگارى ویران .
ساکنان و آباد کنندگانش ،
از بدترین مردم روى زمین خواهند بود.
فتنه ها از آنجا بیرون آید
و خطاکاریها در پناه آنها ماءوا گیرد.
هر که خواهد از آن فتنه ها کنارى گیرد،
بگیرندش و به میان فتنه اش افکنند.
و هر که خود را واپس دارد
به سوى فتنه هایش رانند.
خداى
تعالى فرماید
سوگند به خودم که بر ایشان فتنه اى برگمارم ،
آنسان ، که
مردم بردبار را در آن حیران گذارم
و خداوند چنین خواهد کرد.
از خداوند مى خواهیم که از لغزش و غفلت ما درگذرد.
حکمت شماره : 361 نهج البلاغه
ترجمه عبدالحمید آیتی
مقاله حاضر از ۳ بخش تشکیل شده که
بخش اول به مفهوم صبر پرداخته،
در بخش دوم به بررسی مفهوم صبر
از دیدگاه قرآن و روایات پرداخته
و در بخش سوم مصادیقی از صبر در کربلا ذکر شده است.
" اصمعى" مى گوید:
مالک بن دینار مى گوید: گفتم: سبب این امر چیست؟
به او گفتند:
"
مردى به نام" توبه" بودتفسیر نمونه ؛ ج24 ؛ ص465
حضرت فرمود: بیّنه و شاهدى دارید. گفتند: «آرى یا رسول اللَّه!».
رسول خدا- صلّى اللَّه علیه و آله- به على- علیه السّلام- فرمود: «اى على! اگر بیّنه ای آوردند، حق خدا را از او بگیر» اعرابى اندکى سرش را به زیر انداخت و آرام شد.
سپس حضرت فرمود: «برخیز، یا اینکه دلیلى بر بی گناهى خود بیاور» در این هنگام، شتر به صدا در آمد و خطاب به پیغمبر- صلّى اللَّه علیه و آله- گفت: قسم به کسى که تو را به حق مبعوث کرده، این شخص مرا ندزدیده است و من مالکى غیر از او ندارم.
پیامبر اکرم- صلّى اللَّه علیه و آله- فرمود: «چه گفتى که خدا شتر را براى گفتن بى گناهى تو، به سخن آورد؟».
عرب گفت: گفتم: «خدایا! نمى شود با تو سخن گفت. و کسى نیست که تو را کمک کند و کسى نیست که در ربوبیت تو شریک باشد. تو پروردگار ما هستى چنان که گفتى، و ما فوق گویندگان مى باشى. از تو مسألت داریم که بر محمّد و آل محمّد- صلّى اللَّه علیه و آله- درود فرستى و بى گناهى مرا آشکار سازى».
آنگاه رسول خدا- صلّى اللَّه علیه و آله- فرمود: «قسم به خدایى که مرا مبعوث کرده، ملائکه را دیدم که سخن تو را می نوشتند. بدانید هر کس مثل این اعرابى گرفتار شد مانند او دعا کند و بر من زیاد درود بفرستد».
((جلوه هاى اعجاز معصومین علیهم السلام ؛ ص30))
حضرت علی علیه السلام در بعضی اوقات از مصائب و گرفتاریهای آیندگان خبر می داد و راه درمان ابتلائات آنها را گوشزد می کرد.علی علیه السلام فرمود: زمانی بر مردم خواهد آمد که چند گناه بزرگ و عمل زشت در بین آنها پدید می آید.
1- کارهای زشت آشکار می گردد و معمولی می شود .
2- پرده های عفت و شرم پاره می گردد .
3- زنا کاری و تجاوزهای ناموسی علنی می شود .
4- مالهای یتیمان را حلال می شمارند و می خورند .
5- رباخواری شیوع پیدا می کند .
6- در کیل و وزنها ، کم و کاست می کنند .
7- شراب را به اسم نبیذ حلال شمرده و می خورند .
8- رشوه را به عنوان هدیه و شیرینی می گیرند .
9- به نام امانت داری خیانت می نمایند .
10-مردها خود را به شکل زنان و زنان خویش را به صورت مردها درمی آورند.
11- به احکام و دستورات نماز بی اعتنائی می کنند .
12- حج خانه خدا را برای غیر خدا (برای ریا و یا تجارت) بجا می آوردند .
سپس ادامه داد:
کیفراین زشتی ها این است که خداوند آنها را از فیوضات خود محروم می کند، تا جائی که ماه (شوال) برای آنها مخفی می شود به طوری که گاهی دو شبه دیده می شود
(که معلوم می شود روز عید فطر را به عنوان ماه رمضان روزه گرفته اند با اینکه روزه آن حرام بوده است)
و زمانی شب اول رمضان مخفی می شود، که دو روز آن را روزه نگرفته و به عنوان آخر ماه شعبان می خورند و روزعید فطر را به خیال آخر ماه رمضان روزه می گیرند .
در این وقت باید ترسید از اینکه خداوند به طور ناگهانی آنها را کیفر کند (مانند زلزله و طوفان و سیل ).
چرا که به دنبال آن کارها، بلاها مردم را فرا می گیرد، تا جائی که کسانی صبح سالم هستند ولی شب در دل خاک و قبر آرمیده اند و گاهی شب سالمند و بامدادان جزء مردگان هستند.
وقتی چنین روزگاری پیش آمد، لازم است انسان همیشه وصیت کرده باشد که مبادا بلائی بر او فرود آمده و بدون وصیت بمیرد و واجب است نماز را در اول وقت آن بخواند چون ممکن است تا آخر وقت زنده نباشد.
هر یک از شما آن زمان را درک کرد بدون وضو نخوابد و اگر برایش امکان دارد همیشه با وضو باشد چه ترس آن است که مرگ ناگهانی برسد،
لذا خوب است با وضو باشد که روح با طهارت خدا را ملاقات نماید. من شما را ترساندم اگر بترسید و آگاه نمودم،اگر آگاه گردید
و شما را پند دادم چنانچه پند گیرید
پس در پنهانی و آشکار، از خدا بترسید و نباید کسی از شما بمیرد، مگر اینکه مسلمان باشد،
زیرا هر کس به جزاسلام آئینی داشته باشد ازاو پذیرفته نیست و در آخرت زیان کاراست.
(برگرفته از نرم افزار هدایت در حکایت به نقل از بحار الانوار)
عبد اللَّه بن مسعود از پیامبر خدا (ص) نقل مى کند که فرمود:
چهار چیز در هر کس باشد منافق است
و اگر یکى از آنها باشد، خصلتى از نفاق در وجود اوست
تا وقتى که آن را از خود دور کند:
کسى که وقتى سخن مى گوید دروغ مى گوید
و چون وعده مى دهد تخلف مى کند
و چون پیمان و عهد مى بندد، مى شکند
و چون با کسى دشمنى مى کند، به گناه مى افتد.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 371
