چهل حدیث « آداب معاشرت»

 

چهل حدیث «معاشرت»

 

قالَ اللّهُ تَبارَک وَتَعالی:

وَاعْبُدُوا اللّهَ وَلاتُشْرِکوا بِهِ شَیئا وَبِالْوالِدَینِ اِحْسانا وَ بِذِی الْقُرْبی وَالْیتامی وَالْمَساکینِ وَالْجارِ ذِی الْقُرْبی وَالْجارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَابْنِ السَّبیلِ وَما مَلَکتْ اَیمانُکمْ اِنَّ اللّهَ لایحِبُّ مَنْ کانَ مُخْتالا فَخُورا.

خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید:

خدا را پرستش کنید و نسبت به او شرک نورزید، و به پدر و مادر و خویشاوندان و یتیمان و افراد مسکین و همسایگان دور و نزدیک و دوست و رهگذر و غلام و کنیز نیکی کنید، که خداوند انسان خود خواه و فخرفروش را دوست ندارد.

 

بخش اوّل:

برخورد با مردم

 

            1 عَنِ الصّادِقِ علیه السلام قالَ: قالَ عیسَی بنُ مَرْیمَ لِبَعْضِ اَصْحابِهِ: مالا تُحِبُّ اَنْ یفْعَلَ بِک فَلا تَفْعَلْهُ بِاَحَدٍ.

امام صادق علیه السلام فرمود:

حضرت عیسی بن مریم به بعضی از یاران خود فرمود:

آنچه را که دوست نداری نسبت به تو انجام شود تو نیز نسبت به هیچ کس انجام مده!

برخورد اسلامی

             2 قالَ عَلِی علیه السلام: اَذا لَقیتُمْ اِخْوانَکمْ فَتَصافَحُوا وَاَظْهِرُوا لَهُمُ الْبَشاشَةَ وَالْبُشْرَ تَتَفَرَّقُوا وَما عَلَیکمْ مِنَ الاَْوْزارِ قَدْ ذَهَبَ.

 امام علی علیه السلام فرمود:

وقتی برادرانتان را دیدار کردید پس مصافحه کنید و به همدیگر دست بدهید و با روی خندان با آنان ملاقات کنید که وقتی از هم جدا شوید همه گناهان شما آمرزیده است.

مدارا با مردم

            3 قالَ رَسُولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله: اَعْقَلُ النّاسِ اَشَدُّهُمْ مُداراةً لِلنّاسِ، وَاَذَلُّ النّاسِ مَنْ اَهانَ النّاسَ.

 رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

داناترین مردم کسی است که با مردم بیشتر مدارا کند و خوارترین مردم کسی است که به مردم اهانت کند.

بـرخـورد پـیامـبر صلی‌الله‌علیه‌وآله

 

چهل حدیث «بصیرت»

چهل حدیث «بینش و حکمت»

 

بخش اوّل:

بینش پیامبران

بینش حضرت‌عیسی علیه‌السلام

 

            1 قیلَ لِعیسَی بْنِ مَرْیمَ علیه السلام: کیفَ اَصْبَحْتَ یا رُوحَ اللّهِ؟ قالَ: اَصْبَـحتُ وَ رَبّی تَبارَک وَ تَعالی مِن فَوْقی، وَالنّارُ اَمامی، وَالْمَـوْتُ فی طَلَبی، لا اَمْلِک ما اَرْجُو، وَ لا اُطیـقُ دَفْـعَ مـا اَکرَهُ، فَاَی فَـقیرٍ اَفْقَرُ مِنّی.

 

به حضرت عیسی علیه السلام گفته شد:

ای روح خدا چطور صبح کردی؟

فرمود:

صبـح را آغـاز کردم در حالی که پروردگارم بالای سر من است،

و آتش (جهنّم) پـیش رویم،

و مرگ در طـلب من است،

آنـچه را امیـدوارم در اختیار من نیست (و مالک آن نیستم)،

و از دورکـردن آنچه دوست ندارم عاجـزم

بنابراین چه کسـی از من فقـیرتر است.

 

نگرانی حضرت‌عیسی علیه‌السلام

 

میدونی سایه خدا بر سر چه کسانی هست!!؟

سایه خدا بر سر هفت گروه

روز حساب و واپسین، روز دشوار و سختی است.

و در چنان روزی، هفت گروه از رحمت خاص و ویژة الهی بهره می برند؛

چنان که در حدیث ذیل می خوانیم.

پیامبر اکرم(ص) فرمود: «سَبْعَةٌ یُظِلُّهُمُ اللَّهُ فِی ظِلِّهِ یَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ إِمَامٌ عَادِلٌ وَ شَابٌّ نَشَأَ فِی عِبَادَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَجُلٌ قَلْبُهُ مُتَعَلِّقٌ بِالْمَسْجِدِ إِذَا خَرَجَ مِنْهُ حَتَّی یَعُودَ إِلَیْهِ وَ رَجُلَانِ تَحَابَّا فِی اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَاجْتَمَعَا عَلَی ذَلِکَ وَ اِفْترَقَا وَ رَجُلٌ ذَکَرَ اللَّهَ خَالِیاً فَفَاضَتْ عَیْنَاهُ وَ رَجُلٌ دَعَتْهُ امْرَأَةٌ ذَاتُ حَسَبٍ وَ جَمَالٍ فَقَالَ إِنِّی أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِینَ وَ رَجُلٌ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فَأَخْفَاهَا حَتَّی لَا تَعْلَمَ شِمَالُهُ مَا تُُنْفِقُ یَمینُهُ؛[خصال، صدوق، ص280، روایت 718.]

خداوند در روزی که سایه ای جز سایة او وجود ندارد بر هفت گروه سایه می افکند:

1.

پیشوای عادل؛

2.

جوانی که با عبادت خداوند رشد کرده است

[و جوانی را با عبادت گذرانده است]؛

3.

مرد [و انسانی] که دلبسته به مسجد است؛

[به گونه ای که] وقتی از آن خارج می شود [منتظر می ماند] تا برگردد؛

4.

دو مرد [و انسانی] که برای خدا با هم دوستی می کنند،

پس بر آن [محبّت الهی] جمع می شوند

و [بر همان محور] از هم جدا می شوند؛

5.

مردی که در خلوتها خدا را یاد کند،

پس [با یاد خدا] از دو چشمش اشک جاری شود؛

6.

مردی که زنی دارای مقام و زیبایی او را [به کار خلاف عفّت] دعوت کند،

پس [جواب او را یوسف گونه] بگوید:

من از خدای پروردگار جهانیان [ که در همه جا حضور دارد] می ترسم؛

7.

مردی که صدقه ای داده است

پس [آن چنان] آن را مخفی کرده است که

[گویا] حتّی دست چپ نفهمیده است آنچه دست راستش انفاق کرده است.»

این نعمتى که خدا به من داده به احدى از بندگانش نداده است!!!

روزى حضرت عیسى در مناجاتش با خداوند عرضه داشت:

پروردگارا دوستى از دوستدارانت به من بنما،

 خطاب رسید به فلان محل برو که ما را در آنجا دوستى است،

مسیح به آن محل موعود رفت زنى را دید که

 نه چشم دارد و نه دست و نه پاى، روى زمین افتاده

و زبانش مترنم به این ذکر است:

 « الحمدالله على نعمائه والشکر على آلائه »

خدا را بر نعمتهاى ظاهری اش سپاس
و بر نعمت هاى باطنی اش شکر.

آن حضرت از حالت آن زن شگفت زده شد،

 پیش رفته و به او سلام کرد،

زن گفت:
 علیک السلام یا روح الله!
فرمود:
 اى زن تو که هرگز مرا ندیده اى
 از کجا شناختى من عیسى هستم؟

 زن گفت:
 آن دوستى که تو را به سوى من دلالت کرد
 برایم معلوم نمود که تو روح الله هستى،

 فرمود:
اى زن تو از چشم و دست و پا محرومى، اندامت تباه شده!

 زن گفت:
خدا را ثنا می گویم که دلى ذاکر و زبانى شاکر و تنى صابر دارم،

 خدا را به وحدانیت و یگانگى یاد می کنم که هرچه را می توان با آن معصیت کرد از من گرفته،

 اگر چشم داشتم و به نامحرم نظر میکردم،
 اگر دست داشتم به حرام می آلودم
و اگر پا داشتم دنبال لذات نامشروع می رفتم چه عاقبتى داشتم؟

این نعمتى که خدا به من داده به احدى از بندگانش نداده است.

منبع:
خزینة الجواهر ،صفحه318

ماجرایی عجیب!!!

روایت است که سیاهی را نزد شاه مردان

حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام آوردند که

دزدی کرده بود

حضرت به او فرمود:

ای اسود!

تو دزدی ؟

گفت :

آری یا امیرالمؤمنین.

حضرت فرمود:

آیا قیمت آنچه دزدیدی به یک دانگ و نیم زر می رسد؟

گفت :

بله یا امیرالمؤمنین !

حضرت فرمود:

یک بار دیگر از تو بپرسم ،

اگر اعتراف آوردی دست ترا ببرم .

گفت :

چنان کن یا امیرالمؤمنین !

حضرت بار دیگر از وی بپرسید و او اعتراف آورد.

امیرالمؤمنین علیه السلام دست راستش را ببرید.

آن سیاه، دست بریده را در دست چپ گرفت و بیرون رفت .

خون از دستش می چکید.

ابن کرار به وی رسید، گفت :

یا اسود! دست تو را که برید؟

گفت :

امیرالمؤمنین ،

پیشرو

سفیدرویان و سفید دستان

و مولای من و مولای جمله مخلوقات

و وصی بهترین پیغمبران .

ابن کرار گفت :

او دست تو را بریده است و تو مدح و ثنای او می گویی ؟

گفت :

چگونه نگویم که دوستی او با گوشت و پوست و خون من آمیخته است .

وی دست من را به حق برید، نه به باطل .

ابن کرار پیش امیرالمؤمنین علیه السلام آمد

و آنچه شنیده بود باز گفت ،

امیرالمؤمنین علیه السلام گفت :

ما را دوستانی باشند که اگر به ناخن پاره پاره شان کنیم ،

جز در دوستی نیفزاید

و دشمنانی نیز باشند که

اگر عسل در گلویشان کنیم ، جز دشمنی نیفزاید.

امیرالمؤمنین علیه السلام ،

فرزندش حسن علیه السلام را فرمود که آن سیاه را باز آورد.

حضرت فرمود : ای اسود!

من دست تو را بریدم ، تو مدح و ثنای من کردی!

مرد سیاه گفت:

من که باشم که ثنای تو کنم .

حضرت دست او بر جای خود نهاد

و ردای مبارک خود بر وی افکند

و دعایی بر آنجا خواند،

در همان حال دست وی درست شد،

چنانکه گویی هرگز نبریده اند.

داستان عارفان/کاظم مقدم

به نقل از پایگاه اندیشه قم

تأثیری عجیب از آیه الکرسی!!!

ابوبکر بن نوح می گوید:

پدرم نقل کرد:
دوستی در نهروان داشتم که یک روز برایم تعریف کرد که

من عادت داشتم هر شب آیه الکرسی را می خواندم

و بر در دکان و مغازه ام می دمیدم

و با خیال راحت به منزلم می رفتم .

یک شب یادم رفت آیه الکرسی را به مغازه بخوانم ، و به خانه رفتم .

وقت خواب یادم آمد،

از همان جا خواندم و به طرف مغازه ام دمیدم .

فردا صبح که به مغازه آمدم و در باز کردم ،

دیدم دزدی در مغازه آمده و هر چه در آنجا بوده جمع کرده ،

بعد متوجّه مردی شدم که در آنجا نشسته .

گفتم :

تو که هستی و در اینجا چه کار داری ؟

گفت :

داد نزن من چیزی از تو نبرده ام ،

نگاه کن تمام متاع تو موجود است ،

من اینها را بستم و همینکه خواستم

بردارم وببرم در مغازه را پیدا نمی کردم ،

تا اثاثها را زمین می گذاشتم در را نشان می کردم

باز تا می خواستم ببرم دیوار می شد.

خلاصه شب را تا صبح به این بلا بسر بردم

تا اینکه تو در را باز کردی ،

حالا اگر می توانی مرا عفو کن ،

زیرا من توبه کردم و چیزی هم از تو نبرده ام .

من هم دست از او برداشتم و خدا را شکر کردم .

داستانهایی از اذکار و ختوم و ادعیه مجرب/علی میر خلف زاده

به نقل از پایگاه اندیشه قم

چهل حدیث گهربار از امام حسن عسکری(ع)

چهل حدیث گهربار منتخب

1 قالَ الا مامُ بُو مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ الْعَسْکَرى صَلَواتُ اللّهِ وَسَلامُهُ عَلَیْهِ:
إنَّ اللّهَ تَبارَکَ وَ تَعالى بَیَّنَ حُجَّتَهُ مِنْ سائِرِ خَلْقِهِ بِکُلِّ شَىْءٍ، وَ یُعْطِیهِ اللُّغاتِ، وَمَعْرِفَةَ الاْ نْسابِ وَالاَّْجالِ وَالْحَوادِثِ، وَلَوْلا ذلِکَ لَمْ یَکُنْ بَیْنَ الْحُجَّةِ وَالْمَحْجُوحِ فَرْقٌ.(68)
ترجمه :
فرمود:

همانا خداوند متعال ،

حجّت و خلیفه خود را براى بندگانش الگو

و دلیلى روشن قرار داد،

همچنین خداوند حجّت خود را ممتاز گرداند

و به تمام لغت ها و اصطلاحات قبائل و اقوام آشنا ساخت

و نساب همه را مى شناسد

و از نهایت عمر انسان ها

و موجودات

و نیز جریانات

و حادثه ها آگاهى کامل دارد

و چنانچه این امتیاز وجود نمى داشت ،

بین حجّت خدا و بین دیگران فرقى نبود.

چهل حدیث گهربار از امام محمد تقی(ع)

چهل حدیث گهربار منتخب

1 قالَ الا مام اءبوجعفر، محمّدالجواد صلوات اللّه و سلامه علیه :
الْمُؤ مِنُ یَحْتاجُ إ لى ثَلاثِ خِصالٍ: تَوْفیقٍ مِنَ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ واعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ، وَقَبُولٍ مِمَّنْ یَنْصَحُهُ.(69)
ترجمه :

فرمود:

مؤ من در هر حال

نیازمند به سه خصلت است :

توفیق از طرف خداوند متعال ،

واعظى از درون خود،

قبول و پذیرش نصیحت کسى که او را نصیحت نماید.

چهل حدیث گهربار از امام جعفر صادق(ع)

چهل حدیث گهربار منتخب

قالَ الا مامُ جَعْفَرُ بنُ محمّد الصّادقُ علیه السلام :
1 حَدیثی حَدیثُ اءبى ، وَ حَدیثُ اءبى حَدیثُ جَدى ، وَ حَدیثُ جَدّى حَدیثُ الْحُسَیْنِ، وَ حَدیثُ الْحُسَیْنِ حَدیثُ الْحَسَنِ، وَ حَدیثُ الْحَسَنِ حَدیثُ اءمیرِالْمُؤْمِنینَ، وَ حَدیثُ اءمیرَالْمُؤْمِنینَ حَدیثُ رَسُولِ اللّهِ صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ، وَ حَدیثُ رَسُولِ اللّهِ قَوْلُ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.(69)
ترجمه :
فرمود:

سخن و حدیث من همانند سخن پدرم مى باشد،

و سخن پدرم همچون سخن جدّم ،

و سخن جدّم نیز مانند سخن حسین

و نیز سخن او با سخن حسن یکى است

و سخن حسن همانند سخن امیرالمؤ منین علىّ

و کلام او از کلام رسول خدا مى باشد،

که سخن رسول اللّه

به نقل از سخن خداوند متعال خواهد بود.

چهل حدیث گهربار از امام محمد باقر(ع)

چهل حدیث گهربار منتخب

1 - قالَ الاْ مامُ ابوجَعْفَر محمّد بنِ علیّ باقرُ العلومِ صَلواتُ اللّه وَ سَلامُهُ عَلَیْه :
إ ذا اءرَدْتَ اءنْ تَعْلَمَ اءنَّ فى کَ خَیْراً، فَانْظُرْ إ لى قَلْبِکَ فَإ نْ کانَ یُحِبُّ اءهْلَ طاعَةِ اللّهِ وَ یُبْغِضُ اءهْلَ مَعْصِیَتِهِ فَفیکَ خَیْرٌ؛ وَاللّهُ یُحِبُّک ، وَ إ ذا کانَ یُبْغِضُ اءهْلَ طاعَةِ اللّهِ وَ یُحِبّ اءهْلَ مَعْصِیَتِهِ فَلَیْسَ فیکَ خَیْرٌ؛ وَ اللّهُ یُبْغِضُکَ، وَالْمَرْءُ مَعَ مَنْ اءحَبَّ.(73)
ترجمه :
فرمود:

اگر خواستى بدانى که

در وجودت خیر و خوشبختى هست یا نه ،

به درون خود دقّت کن

اگر اهل عبادت و طاعت را دوست دارى

و از اهل معصیت و گناه ناخوشایندى ،

پس در وجودت خیر و سعادت وجود دارد؛

و خداوند تو را دوست مى دارد.

ولى چنانچه از اهل طاعت و عبادت ناخوشایند باشى

و به اهل معصیت عشق و علاقه ورزیدى ،

پس خیر و خوبى در تو نباشد؛

و خداوند تو را دشمن دارد.

و هر انسانى با هر کسى که به او عشق و علاقه دارد،

با همان محشور مى گردد.

آیا ما شیعه هستیم!!!؟

مردى به امام حسن علیه السلام گفت :

من از شیعیان شما هستم .
امام علیه السلام فرمود:

اى بنده خدا اگر مطیع امر و نهى ما هستى راست مى گوئى

و اگر این گونه نیستى با ادعاى مقام بلند تشیع که از آن بهره مند نیستى برگناهان خود نیفزا

و نگو من از شیعیان شما هستم .

بلکه بگو:

من

از دوستداران شما

و دشمن دشمنان شما هستم

و تو در نیکى و بسوى نیکى هستى .

نام کتاب :قصه هاى تربیتى چهارده معصوم    مؤ لف :محمد رضا اکبرى

معیارهاى انتخاب دوست‏(1)

همسان بودن‏

اساس ایجاد دوستى میان دو فرد سن، عقل، جنسیت و ... است.

گاهى دو نفر انسان یکدیگر را جذب مى ‏کنند و دلشان مى‏ خواهد با یکدیگر دوست شوند.
این رمزى دارد رمزش سنخیت است.

اگر بین این دو تا مشابهتى نباشد همدیگر را جذب نمى ‏کنند.

مثنوى مى‏ گوید:

معیارهاى انتخاب دوست‏(2)

1. ایمان‏

دوستى باید بر اساس ایمان باشد.

قرآن مى‏ فرماید:

إِنَّ کَثِیراً مِّنَ الْخُلَطَاءِ لَیَبْغِی بَعْضُهُمْ عَلَى‏ بَعْضٍ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ «سوره ص/ 24»

در حقیقت بسیارى از شریکان به یکدیگر ستم روا مى‏ دارند،

مگر کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده ‏اند.
على علیه السلام فرمود:

من اعانَکَ عَلى صلاح دینِک فهو الرفیقُ الشفیق

«غررالحکم، ص 424»

دوست آن کسى است که تو را در راه دینت یارى دهد.

معیارهاى انتخاب دوست‏(3)

 

1. کمک به طاعت خداوند

امام على علیه السلام مى‏ فرماید:

المُعین على الطاعة خیر الاصحاب «غررالحکم، ص 416»

بهترین یاران، کمک کننده بر طاعت خداوند است.