روزى با حالت مستى او را اذیت فراوان کردم و ...!!!

مالک‏ بن دینار مى‏ گوید:
سفر حج کردم.
 جماعتى را در عرفات دیدم، به خود گفتم:
اى کاش مى‏ دانستم حج کدام یک از اینها قبول است
تا او را تهنیت بگویم و کدام حج مردود است تا او را تعزیت دهم.
 در خواب دیدم گوینده ‏اى مى‏ گوید:
خداوند، همه این جماعت را به نعمت مغفرت معزّز فرمود
 مگر محمدبن هارون بلخى را که حج او مردود است.
زمانى که صبح شد، به نزد اهالى خراسان آمدم
و از آنها احوال محمدبن هارون بلخى را پرسیدم.
 گفتند:
آن مرد عابد و زاهد است،
 او را باید در خرابه‏ هاى مکّه بیابى.
بعد از گردش زیاد، او را در خرابه ‏اى دیدم که
 دست در گردن بسته و زنجیر در پایش بود و در حالت نماز بود. همین که مرا دید، پرسید: تو کیستى؟
گفتم: مالک‏بن دینار.
 گفت: خواب دیده‏ اى؟
گفتم: آرى.
گفت: هر سال، مرد صالحى مثل تو در خصوص من خواب مى‏ بیند.

گفتم: سبب این امر چیست؟

گفت: من شراب مى ‏خوردم، مادرم هم مانع من مى‏ شد.

روزى با حالت مستى او را اذیت فراوان کردم و ...

پس از آنى که از مستى خارج شدم،

همسرم مرا با خبر کرد که به چنین کار بدى دست زده‏ ام.

آن دست خود را بریدم و پایم را به زنجیر بستم

و هر سال حج مى‏ کنم و دعا و استغاثه مى ‏نمایم

و مى ‏گویم:

«اى کاشف همّ و غم!

شفا ببخش همّ و غم مرا و راضى فرما مادر مرا

تا جرم و تقصیر مرا عفو کند».

این قدر بدان که بعدا از عمل خود دست کشیدم

و 26 غلام و کنیز آزاد کردم و ...

گفتم:

اى‏ مرد، نزدیک‏ بود با این‏ عملت تمام روى‏ زمین را بسوزانى.

مالک مى ‏گوید:

همان شب حضرت رسول (ص) را در خواب دیدم،

فرمود:

اى مالک! مردم را از رحمت خداى تعالى محروم نگردان، دانسته باش که خداى تعالى به حال محمدبن هارون توجه کرد و دعاى او را مستجاب کرد و گناهانش را بخشید.

او را خبر نما که سه روز از روزهاى دنیا در میان آتش مى ‏ماند، خداوند دل مادر را به وى مایل مى ‏کند

و به ترّحم مى ‏آورد تا مادرش او را حلال مى‏ کند

و مادر و فرزند هر دو با هم داخل بهشت مى‏ شوند.

مالک مى‏ گوید:

من آمدم و خواب خود را براى او نقل کردم.

همین که این مژده را شنید، روح از بدنش مفارقت کرد.

من او را غسل دادم و کفن نمودم و بر جنازه او نماز خواندم و دفنش نمودم.

میعاد نور ؛ ص229   به نقل از: رنگارنگ، ج 2، ص 43.