گیاهان در قرآن

1. کدو:

« وَ أَنْبَتْنا عَلَیْهِ شَجَرَهً مِنْ یَقْطِینٍ »

(صافات / 146)
و بوته کدویی بر او رویاندیم .


2. سبزیجات:
 « فَادْعُ لَنا رَبَّکَ یُخْرِجْ لَنا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ مِنْ بَقْلِها »

(بقره / 61)
از خدای خود بخواه که از انچه زمین می‌رویاند از سبزیجات.


3. خیار:
« وَ قِثَّائِها »

(بقره / 61)
و خیار.


4. سیر:
« وَ فُومِها »

(بقره / 61)
و سیر.


5. عدس:
« وَ عَدَسِها »

(بقره / 61)
و عدس.

6. پیاز:
« وَ بَصَلِها »

(بقره / 61)
و پیاز.


7. انگور:
« أَوْ تَکُونَ لَکَ جَنَّهٌ مِنْ نَخِیلٍ وَ عِنَبٍ»

(اسراء / 91)
یا باغی از نخل وانگور از ان تو باشد.


8. دانه:
« وَ نَزَّلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً مُبارَکاً فَأَنْبَتْنا بِهِ جَنَّاتٍ وَ حَبَّ الْحَصِیدِ »

(ق / 9)
و از آسمان، آبی پر برکت نازل کردیم، و به بوسیله آن باغها و دانه‌هایی راکه درو می‌کند رویاندیم.


9. انار:
« فِیهِما فاکِهَهٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ »

(رحمان / 68)
در آن میوه‌های فراوان و درخت خرما واناراست.


10. موز:
« وَ طَلْحٍ مَنْضُودٍ»

(واقعه / 29)
 و موزی که میوه‌هایش روی هم چیده شده.


11. خرما:
« وَ هُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَهِ تُساقِطْ عَلَیْکِ رُطَباً جَنِیًّا »

(مریم / 25)
و تنه درخت را سوی خود تکان بده که خرمای تازه بر تو بیفکند.


12. خوشه گندم:
 « فِی کُلِّ سُنْبُلَهٍ مِائَهُ حَبَّهٍ»

(بقره / 261)
در هر خوشه،یکصد دانه باشد.


13. میوه:
« فِیهِما فاکِهَهٌ»

(رحمان / 68)
در انها میوه‌های فراوان است.


14. برگ درخت:
 « وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَهٍ إِلاَّ یَعْلَمُها »

(انعام / 59)
هیچ برگی (از درختی) نمی‌افتد،مگر اینکه (خدا) از ان آگاه است.


15. درخت:
« وَ مِنْهُ شَجَرٌ فِیهِ تُسِیمُونَ »

(نحل / 10)
و(همچنین) گیاهان و درختانی که حیوانات خود را در آن به چرا می‌برید،نیز از آن است.


16. درخت خرما:
« وَ زُرُوعٍ وَ نَخْلٍ طَلْعُها هَضِیمٌ »

(شعراء / 148)
در این زراعتها و نخلهایی که میوه‌هایش شیرین و رسیده ‌است.


17. گیاهان:
« فَأَخْرَجْنا بِهِ نَباتَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ»

(انعام / 99)
 و بوسیله آن (آب) گیاهان گوناگون رویاندیم.


18. درخت سدر:
 « مِنْ سِدْرٍ قَلِیلٍ »

(سباء / 16)
و اندکی درخت سدر.


19. میوه تلخ:
 « أُکُلٍ خَمْطٍ »

(سباء/ 16)
 درختانش تلخ و ترش و بدطعم.


20. درخت گز (شوره):
« وَ أَثْلٍ »

( سباء / 16)
و شوره گز.


21. برگ خشک:
« وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ»

(الرحمن / 12)
و دانه‌هایی که همراه با ساقه و برگی است که به صورت کاه در می‌آید.


22. هسته خرما:
 « إِنَّ اللَّهَ فالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوی »

(انعام / 95)
خداوند شکافنده دانه و هسته خرما است.


23. درختی در جهنم:
« إِنَّ شَجَرَهَ الزَّقُّومِ »

(دخان / 43)
همانا درخت زقوم جهنم.


24. خار خشک تلخ و بدبو:
« لَیْسَ لَهُمْ طَعامٌ إِلاَّ مِنْ ضَرِیعٍ »

(غاشیه / 6)
غذایی جزء ضریع (خار خشک تلخ و بدبو) ندارند.


25. گیاه بی‌ساقه:
« وَ النَّجْمُ وَ الشَّجَرُ یَسْجُدانِ »

(الرحمن / 6)
گیاه و درخت برای او سجده می‌کنند.


26. درختای که سقفی و عرشی می‌خواهند:
« وَ هُوَ الَّذِی أَنْشَأَ جَنَّاتٍ مَعْرُوشاتٍ »

(انعام / 141)
 اوست که باغهای معروش (باغهایی که درختانش روی داربست‌ها قرار دارد) را آفرید.

منبع:
 http://howzeh-meybod.ir