طرح شبهه:
چگونه می توان باور داشت که با وجود علی (ع) در درون منزل، همسر او برای باز کردن در خانه برود! چرا خود علی (ع) برای بازکردن در نرفت؟
نقد و بررسی:
أوّلاً: آن چه که از برخی از روایات استفاده می شود: حضرت فاطمه سلام الله علیها نزدیک در ورودی منزل نشسته بود و با دیدن عمر و همراهان وی، در را به روی آنان بست.
مرحوم عیاشی در تفسیر، شیخ مفید در الإختصاص و... نوشته اند:
آیا فاطمه (سلام الله علیها) از شیخین راضی شد؟
طرح شبهه:
بر فرض که قبول کنیم، فاطمه رضی الله عنها در مقطعی از شیخین دلگیر شده باشد ؛ ولی این مطلب نیز ثابت است که شیخین در آخرین روزهای حیات فاطمه آمدند و از وی رضایت گرفتند؛ چنانچه بیهقی و دیگران نقل کرده اند:
طرح شبهه :
مردم مدینه نسبت قومی و خویشاوندی با پیامبر داشتند مادر پیامبر از آنجا بود و مادر عبدالمطلب (سلمی) نیز از قبیله قدرتمند خزرج بود به همین خاطر مردم مدینه (مخصوصا خزرج) خودشان را اخوال رسول (یعنی داییهای پیامبر) می دانستند.
افزون بر همه اینها پیامبر اکرم (ص) توانستند هزارا نفر فدایی تربیت نمایند که حاضر بودند در راه خدا و دفاع از ایشان و خانواده شان جانهایشان را فدا کنند. در صورتی که این مطلب دروغ را که دشمنان اسلام درست کرده اند بپذیریم چه شد که بنی هاشم، سیلی خوردن دختر رسول خدا و آتش گرفتن در خانه، کشته شدن محسن شش ماه و... را ببینید؛ ولی به یک باره لب فرو بسته و کوچکترین اعتراضی ننمایند؟
آنهمه مسلمان مخلص و فدایی و مخصوصا مردم مدینه که با پیامبر رابطه خویشاوندی و قومی داشتند چه شد همه یکپارچه سکوت نموده کوچکترین حرف و اعتراضی ننمودند؟
نقد و بررسی:
در ابتدا باید گفت که این مطلب تنها نوعی استبعاد است؛ نه دلیل؛ زیرا روایاتی که دلالت بر هجوم به خانه فاطمه زهرا و امیر مؤمنان می کند، در کتب اهل سنت ( نه کتب شیعه) و با سند صحیح نقل شده است. بنابر این، این کلمات بیشتر کلماتی خطابی و بازی با احساسات است و نه بحث منطقی.
نقش قبیله اسلم در تحکیم حکومت ابوبکر:
در روایات آمده است که «اگر علی ـ علیه السّلام ـ نبود برای حضرت فاطمه (س) همتایی پیدا نمی شد» و همچنین در مورد حضرت زهرا (س) نیز ذکر شده است که «اگر زهرا (س) نبود همتایی برای علی ـ علیه السّلام ـ پیدا نمی شد» سؤال این است که چرا حضرت علی ـ علیه السّلام ـ بعد از حضرت زهرا (س) ازدواج دیگری کردند؟ آیا روایت اشکال دارد یا اینکه دلیل دیگری دارد؟
ازدواج حضرت علی ـ علیه السّلام ـ با حضرت زهرا (س) ازدواجی بی نظیر است و این بی نظیری از جنبه های مختلف است از جمله:
1. ازدواج آنان به امر خدا بوده و از آسمان نازل شده است[1].
2. هر دو معصوم بوده اند چرا که آنان جزء اهل بیت پیامبرند و آیة تطهیر[2] در شأن ایشان نازل شده و عصمت آن خاندان پاک را به تمام جهانیان اعلام کرده است.
طرح شبهه:
می گویند فاطمه را شبانه دفن کرده اند، خوب این به خاطر وصیت حضرت فاطمه به اسماء بنت عمیس خانم حضرت ابوبکر بود که نمی خواست اندازه جسدش را نامحرم ببیند.
نقد و بررسی:
آیه اللّه محمّد هادی معرفت از فضلاء حوزه علمیّه قم
از دورانی که امام در عتبات تبعید بودند چنین می گوید:
یک دفعه در محضر امام خمینی رحمه الله علیه
نشسته بودیم .
عدّه ای از ایران آمده بودند
و برای ایشان سهم امام آورده بودند.
پول زیادی بود.
در همان جلسه می خواستند
پول را به خدمت ایشان بدهند.
آنها به امام گفتند:
ابو وائل گفت در خدمت اباذر به خانه سلمان رفتیم .
هنگام غذا سلمان گفت
اگر رسول خدا صلى الله علیه و آله از تکلف رنج و زحمت انداختن خود)
نهى نکرده بود براى شما چیزى تهیه مى کردم ،
پس از آن مقدارى نان و نمک آورد.
ابوذر گفت :
اگر با این نمک نعنا همراه مى شد خیلى بهتر بود.
سلمان آفتابه ى خود را به گرو گذاشت
و مقدارى نعنا تهیه نمود.
پس از آنکه خوردیم،
ابوذر گفت :
(الحمدلله الذى قنعنا)
سپاس مر خدائى را است که ما را قانع ساخت .
سلمان گفت :
اگر قانع بودید آفتابه من بگرو نمى رفت.
(داستانها و پندها جلد دوم گردآورى : مصطفى زمانى وجدانى به نقل از: کشکول بحرانى ج 2 ص 137 )
روزى حضرت رسول صلى الله علیه و آله
با عده اى در مسجد نشسته به صحبت مشغول بودند.
کنیزکى از انصار وارد شد،
از پشت سر نزدیک گردیده
جامه آن جناب را بطور پنهانى گرفت.
پیغمبر صلى الله علیه و آله
آن بزرگ رهبر اخلاقى جهان برخاست ،
گمان کرد با او کارى دارد.
بعد از برخاستن کنیز چیزى نگفت
آن جناب نیز به او حرفى نزد، در جاى خود نشست .
براى مرتبه دوم جامه ایشان را گرفت
ولى چیزى نگفت
و همچنین تا مرتبه چهارم
پیغمبر صلى الله علیه و آله برخاست
کنیز از پشت سر
مقدارى پارچه جامه حضرت را پاره کرده رفت .
مردم اعتراض کردند که این چه کار بود کردى؟
چهار بار پیغمبر صلى الله علیه و آله را بلند نمودى
و چیزى نگفتى خواسته تو چه بود؟
گفت :
در خانه ما مریضى است مرا فرستادند
که تکه اى از جامه پیغمبر صلى الله علیه و آله را جدا کنم
به عنوان تبرک همراه او بنمایند
تا شفا یابد
تا مرتبه سوم که مى خواستم
کار خود را انجام دهم آن جناب گمان مى کرد
من کارى دارم ،
از طرفى حیا مى کردم
تقاضاى مقدارى از جامه ایشان را بنمایم
بالاخره در مرتبه چهارم
پاره اى از جامه را چنانچه مشاهده کردید بریدم.
داستانها و پندها جلد دوم گردآورى : مصطفى زمانى وجدانى به نقل از:بحار جزء 16 ص 264 نقل از کافى
ذوالنون مصرى ،
یک زن غیر مسلمان را دید که
در فصل زمستان مقدارى گندم به دست گرفته
و براى پرندگان بیابان برد و جلو آنها ریخت .
به آن زن گفت :
تو که کافر هستى ،
این دانه دادن به پرندگان براى تو چه فایده دارد؟
زن گفت فایده داشته باشد یا نه ، من این کار را مى کنم .
چند ماه از این جریان گذشت ،
ذوالنون در مراسم حج شرکت کرد،
همان زن را در مکه دید که
همراه مسلمانان مراسم حج را بجا مى آورد.
آن زن وقتى ذوالنون را دید، به او گفت :
به خاطر همان یک مقدار گندم که به پرندگان دادم ،
خداوند نعمت اسلام را به من احسان نمود
و توفیق قبول اسلام را یافتم .
نام کتاب : عاقبت بخیران عالم ج 1
نویسنده : على محمد عبداللهى
عبدالملک بن مروان (پنجمین خلیفه اموى )
قبل از آنکه بر مسند خلافت بنشیند،
همواره در مسجد بود، و با قرآن و دعا سر و کار داشت ،
به گونه اى که او را ((حمامة المسجد)) (کبوتر مسجد) مى نامیدند، وقتى که پس از مرگ پدرش ، خلافت به او رسید،
در مسجد مشغول قرائت قرآن بود،
خبر مقام خلافت را به او دادند،
او قرآن را به دست گرفت و به آن خطاب کرد
و گفت : سلام علیک هذا فراق بینى و بینک :
((خداحافظ، اکنون زمان جدائى بین من و تو است )).
غرور سلطنت آنچنان او را مسخ و غافل کرد که شراب مى خورد،
و یکى از استاندارانش ، ((حجاج )) بود
که دهها و صدها هزار نفر مسلمان را کشت ،
خودش مى گفت :
من قبل از سلطنت از کشتن مورچه اى مضایقه داشتم
ولى اکنون حجاج براى من نوشته که صدها نفر را کشته ام ،
ولى این خبر در من هیچ اثر نمى کند،
و روزى یکى از دانشمندان زمان (بنام زهرى ) به او گفت :
شنیده ام شراب مى نوشى گفت :
((آرى ، خون مردم را نیز مى نوشم )).
نام کتاب : داستان دوستان ج 1
تالیف : محمد محمدى اشتهاردى
نقل مى کنند:
شخصى از دنیا رفت ، بستگان او،
یک نفر قارى قرآن را اجیر کردند، که مدتى ، سر قبر او قرآن بخواند، قارى مشغول قرائت قرآن بر سر قبر او گردید.
تا اینکه بعد از چند روز یکى از وابستگان،
آن شخص را در عالم خواب دید و از او احوال پرسى کرد،
او در جواب گفت :
تقاضا دارم بگوئید
این قارى قرآن بر سر قبر من ، دیگر قرآن نخواند،
زىرا وقتى که قرآن مى خواند،
به هر آیه اى
(مثلاً آیه خمس ، زکات ، حج ، امر به معروف و نهى از منکر و...)
مى رسد که من به دستور آن آیه عمل نکرده ام ،
مرا عذاب مى نمایند!!
نگارنده گوید:
در احادیث آمده که امامان فرمودند:
رب تالى القرآن و القرآن یلعنه
((چه بسیار افرادى هستند که تلاوت قرآن مى کنند،
ولى قرآن آنها را لعنت مى کند)).
نام کتاب : داستان دوستان ج 1
تالیف : محمد محمدى اشتهاردى
سهل بن حنیف از مسلمانان مخلص و از یاران با شهامت پیامبر (ص ) و على (ع ) بود،
و در همه جنگهاى رسول خدا (ص ) شرکتى فعال داشت ،
سیرت نیک و صورت زیباى او زبانزد مردم بود
و براستى یک شاگرد راستین مکتب نوپاى اسلام بود.
نقل مى کنند:
وى در یکى از جنگهاى ، همراه پیامبر (ص ) بود،
به نهر آبى رسید، بدن خود را در آن نهر شستشو داد،
چون از نظر جسمى ، زیبا و قامتى همچون ((سرو)) داشت.
یکى از انصار به آنجا آمد، با دیدن او،
از زیبایى آفرینش در شگفتى فرو رفت ،
و جمله اى که حکایت از این شگفتى مى کند، به زبان آورد.
طولى نکشید (که همین نظر زدن )
باعث بیمارى سهل بن حنیف شد، تب سخت او را فرا گرفت ،
وى را به حضور پیامبر (ص ) آوردند،
پیامبر (ص ) پس از احوالپرسى ،
فرمود:
ما یمنع احدکم اذا راى من أ خیه ما یعجبه فى نفسه او فى ماله فلیبرک علیه ، فان العین حق .
: ((چه مى شود وقتى که در جسم یا مال برادرتان ، چیز جالبى یافتى ((بارک اللّه )) بگوئید؟
زیرا ((چشم زخم )) حق است )).
به این ترتیب ، سفارش نمود که در این گونه موارد،
براى شخص مورد نظر دعا کنند.
منبع : داستان دوستان ج 1
تالیف : محمد محمدى اشتهاردى
در حالى که پیامبر صلى اللّه علیه و آله عازم میدان جنگ بود
عربى به محضر او رسید
و رکاب شترش را گرفت
و گفت :
یا رسول اللّه :
علمى را به من بیاموز که سبب رفتنم به بهشت گردد.
حضرت فرمود:
با مردم آن گونه رفتار کن که دوست دارى
با تو آن گونه رفتار کنند. ...
منبع :قصه هاى تربیتى چهارده معصوم
مؤ لف :محمد رضا اکبرى
