قـالَ اللّه تعـالى:
مـا جَعَـلَ اللّهُ لِرَجُـلٍ مِـنْ قَلْبَیْنِ فِى جَوْفِـهِ. احزاب، آیه 4.
خـداوند براى هیچـکس،
دو قـلب در سیـنه اش قرار نـداده است .
بخش اول
در حالات شخصى
آسایش جسم و جان
1 عَنِ الصّادق علیه السلام:
اَلنَّـوْمُ راحَةٌ لِلْجَـسَدِ وَالنُّـطْقُ راحَةٌ لِلرُّوحِ
وَالسُّکُوتُ راحةٌ لِلْعَقْلِ.
امام صـادق علیه السلام فرمود:
خواب، آرام بخش جسم است، سخن گفتن آسایش روح است و سکوت، سبب راحتى عقل است.
آمــادگى دل
در قرن ششم هجری
شخصی به نام ابن سلار که از افسران ارتش مصر بود
بمقام وزارت رسید و در کمال قدرت به مردم حکومت می کرد.
او از یک طرف مردی شجاع، فعال و باهوش بود،
و از طرف دیگر خودخواه و کینه جو؛
لذا در دوران وزارت خود هم خدمت و هم ظلم فراوان کرد.
موقعی ابن سلار یک فرد سپاهی بود
به پرداخت غرامتی محکوم شد،
برای شکایت نزد ابی الکرم دفتردار خزانه رفت
تا او به دادخواهی بپردازد.
ابی الکرم بحق به اظهارات او ترتیب اثر نداد و گفت:
سخن تو در گوش من فرو نمی رود.
ابن سلار از گفته او خشمگین گردید و کینه اش را به دل گرفت.
وقتی وزیر شد و فرصت انتقام بدست آورد او را دستگیر نمود
و دستور داد
میخ بلندی را در گوش وی فرو کردند.
تا از گوش دیگرش بیرون آید.
در آغاز کوبیدن میخ هر بار که ابی الکرم فریاد می زد،
ابن سلار می گفت: اکنون سخن من در گوش تو فرو رفت!
سپس به دستور او پیکر بی جانش را
با همان میخی که در سر داشت بدار آویختند.
یکصد موضوع 500 داستان / سید علی اکبر صداقت
به نقل از پایگاه اندیشه قم
روزى حجاج بن یوسف ثقفى در بازار گردش مى کرد، شیرفروشى را مشاهده کرد،
با خود صحبت مى کند در گوشه اى ایستاد
و به گفته هایش گوش داد.
مى گفت این شیر را مى فروشم
درآمدش فلان قدر خواهد شد
استفاده ى آنرا با درآمدهاى آینده رویهم مى گذارم
تا به قیمت گوسفندى برسد
یک میش تهیه مى کنم
هم از شیرش بهره مى برم
و بقیه ى درآمد آن سرمایه ى تازه اى مى شود
بالاخره با یک حساب دقیق به اینجا رسید که
پس از چند سال دیگر سرمایه دارى خواهم شد
مقدار زیادى گاو و گوسفند خواهم داشت .
آنگاه دختر حجاج بن یوسف را خواستگارى مى کنم ،
پس از ازدواج با او شخص با اهمیتى مى شوم
اگر روزى دختر حجاج از اطاعتم سرپیچى کند
با همین لگد چنان مى زنم که دنده هایش خورد شود، همینکه پایش را بلند کرد
به ظرف شیر خورده به زمین ریخت .
حجاج جلو آمد
به دو نفر از همراهانش دستور داد
او را بخوابانند
و صد تازیانه جانانه بر پیکرش بزنند،
شیرفروش از ریختن شیرها که سرمایه کاخ آرزویش بود
خاطرى افسرده داشت
از حجاج پرسید
براى چه مرا بى تقصیر مى زنید؟
حجاج گفت:
مگر نه این بود که اگر دختر مرا مى گرفتى
چنان لگد مى زدى که پهلویش بشکند
اینک به کیفر آن لگد باید صد تازیانه بخورى .
داستانها و پندها جلد دوم گردآورى : مصطفى زمانى وجدانى
از
حضرت على (ع) سؤال شد که
فاصله میان حق و باطل چه اندازه است؟
فرمود: چهار انگشت
و دست خود را برگوش و دوچشم خود گذاشت
پس فرمود:
آنچه چشمانت مى بیند حق است
و آنچه گوش هایت بشنود بیشتر آن باطل است.
ارزش هاى اخلاقى در احادیث عددى، ص: 80
