چهل حدیث«راستگویی و دروغگویی»

 

چهل حدیث«راستگویی و دروغگویی»

 

قالَ اللّه ُ تَبارَک وَ تَعالی: وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَیعْلَمَنَّ اللّه ُ الَّذینَ صَدَقُوا وَلَیعْلَمَنَّ الْکاذِبینَ.

خداوند کسانی را که قبل از شما بودند مـورد امتـحـان و آزمـایش قـرار داد، تا معلوم شود [کدام در گفتار وکردارشان] راستگو و [کدام یـک] دروغـگو هستـند.

 

بخش اول:

راستگویی

جایگاه راستگو در قیامت

 

            1 قالَ النَّبِی صلی الله علیه و آله: اَقْرَبُکمْ مِنی غَدا فِی الْمَوْقِفِ اَصْـدَقُکمْ فِی الْحَـدیثِ وَ اَدّاکمْ لِلأمانَةِ وَ اَوْفاکمْ بِالْعَهْدِ وَ اَحْسَنُکمْ خُلْقا وَ اَقْرَبُکمْ مِنَ النّاسِ.

 

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

کسانی که در سخن گفتن راستگوتر و در ادای امانت مواظب تر و در عهد و پیمان با وفاتر و در اخــلاق نیـکوتر و با مردم صمیمی تر هستند،

در قیامت به من از همه نزدیک‌ترند.

 

زینـت سخـن

 

            2 قالَ النَّبِی صلی الله علیه و آله: زینَةُ الْحَـدیثِ الصِّـدْقُ.

 

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

زینت سُخن، راستگویی است.

 

دری از درهای بهشت

استغفار و نقش آن در بحران‌ها

یکی از اموری که امام حسین(علیه السلام) در اوج بحران شب و روز عاشورا به آن پناه برد و از آن بهره جست،
«استغفار» بود:
«لَعَلَّنَا نُصَلِّی لِرَبِّنَا اللَّیْلَةَ وَ نَدْعُوهُ وَ نَسْتَغْفِرُهُ فَهُوَ یَعْلَمُ أَنِّی کُنْتُ قَدْ أُحِبُّ الصَّلَاةَ لَهُ وَ تِلَاوَةَ کِتَابِهِ وَ کَثْرَةَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ.»[1]
در شب عاشورا کربلا حال و هوای عجیبی داشت.
 جمعی در رکوع‌های طولانی با خدا راز و نیاز می‌کردند
و گروهی در سجده‌های طولانی «ظَلَمتُ نفسی» می‌گفتند
و از خداوند طلب استغفار می‌نمودند،
و دسته‌ای نیز ناله «الهی العفو، الهی العفو» داشتند.
و بیش از همه حضرت اباعبدالله (علیه السلام) با پروردگارش مناجات داشت
و صدای «الهی العفو» او فضای کربلا را پُر کرده بود.

1.
عامل تقویت انسان