مردى از کفار اهل کتاب (ذمى ) در راه رفیق امیرالمؤ منین علیه السلام گردید ایشان را نمى شناخت .
پرسید کجا مى روى ؟
حضرت فرمود: به کوفه ،
هنگامیکه بر سر دو راهى رسیدند
ذمى خواست از راه دیگر برود
حضرت مقدارى او را همراهى نمود.
ذمى عرض کرد شما که خیال کوفه داشتید؟
براى چه از این راه می آئید؟
مگر نمى دانید راه کوفه از این طرف نیست ؟
فرمود: مى دانم
ولى دستور پیغمبر ما است
که نیکو رفاقت و مصاحبت کردن ،
به اینست که رفیق خود را
مقدارى همراهى و مشایعت کنند.
من از این جهت با تو آمدم .
مرد ذمى گفت :
شیفته ى اخلاق نیک اسلام شده اند
کسانیکه پیروى این دین را نموده اند
من شما را گواه مى گیرم که به اسلام وارد شدم .
از همانجا آن مرد به همراهى على علیه السلام
به کوفه آمد در کوفه ایشان را شناخت
و مراسم اجراء شهادت اسلام را بجا آورد.
(داستانها و پندها جلد دوم گردآورى : مصطفى زمانى وجدانى به نقل از: ج16 بحارالانوار ص 44).
امام علی (ع):
هر که باطن خود را نیکو سازد،
خداوند هم ظاهرش را نیکو جلوه دهد.
هر که براى دینش کار کند،
خداوند کار دنیایش را کفایت کند.
و هر که رابطه خود را با خدا نیکو گرداند،
خداوند، رابطه او را با مردم نیکو گرداند.
نهج البلاغه حکمت:415
ترجمه عبدالحمیدآیتی
دوستى باید بر اساس
ایمان باشد.
قرآن مى فرماید:
إِنَّ کَثِیراً مِّنَ الْخُلَطَاءِ لَیَبْغِی
بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا
الصَّالِحَاتِ «سوره ص/ 24»
در حقیقت بسیارى از شریکان به یکدیگر ستم روا
مى دارند،
مگر کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند.
على
علیه السلام فرمود:
من اعانَکَ عَلى صلاح دینِک فهو الرفیقُ الشفیق
«غررالحکم، ص 424»
دوست آن کسى است که تو را در راه دینت یارى دهد.
امام على علیه السلام مى فرماید:
المُعین على الطاعة خیر الاصحاب «غررالحکم، ص 416»
بهترین یاران، کمک کننده بر طاعت خداوند است.
امام على علیه السلام فرمود:
انَّ اخاکَ حَقّاً مَن ... سَتَرَ عَورَتکَ
برادر و دوست حقیقى تو کسى است که ... عیب تو را بپوشاند.
2. پایبند بودن به مسائل دینى
امام
على علیه السلام فرمود:
کلُّ مودَّةٍ مَبنِیَّةٌ على غیرِ ذاتِ اللّه
فَهُوَ تَصیرُ عداوةً یَومَ القِیامَة
هر دوستى اى که غیر خدایى باشد، نمى توان به آن تکیه کرد.
دوستى با افراد مفید
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:
یا علىُّ مَن لَم تَنتَفِع
بِدینِهِ و لا دُنیاهُ فَلا خیرَ لَکَ فى مجالستِهِ اى على کسى که از دین و
دنیاى او سودى نمى برى،
خیرى در همنشینى او نیست.
امام علی علیه السلام:
لِکُلِّ شَیءٍ وَجهٌ وَ وَجهُ دینِکم الصَّلاةُ؛
هر چیز دارای سیماست،
سیمای دین شما
نماز است.
بحار الانوار، ج82، ص227