چهل حدیث «دروغگویی»
«اِءنَّما یفتَرِی الَّذینَ لایؤمِنُونَ بِآیاتِ اللّه ِ وَ اُولئِک هُمُ الکاذِبُونَ.»
تنها کسانی دروغ
می گویند که ایمان به آیات خدا ندارند،
ودروغگویان واقعی آنها هستند.
فصل اول
جایگاه دروغ
دروغ و رسوایی
1 عَن أَمیرِالمُؤمِنینَ علیه السلام قالَ: ألکذْبُ عَیبٌ فاضِحٌ
امیرمؤمنان علیه السلام
فرمود:
دروغگویی عیبی رسوا کننده است.
(چون معمولاً دروغ بعد از مدتی آشکار می‌شود و انسان دروغگو در بین مردم رسوا می‌گردد.)
عاقل و دروغ
2 عَنْ عَلِی علیه السلام قالَ: ماکذَبَ عاقِلٌ وِ لا زَنی مُؤْمِنٌ.
علی علیه السلام فرمود:
هیچ عاقلی دروغ نمی‌گوید؛ و هیـچ مؤمنی زنـا نمی‌کند.
(انسان عاقل می‌داند که عاقبت دروغگویی رسوایی و بی اعتمادی و خواری است، انسان با ایمان هم می‌داند که زنا عواقب وخیم و غیرقابل بخششی دارد).
بزرگ‌ترین گناه زبان
