حیوانات در قرآن
1. گاو:
« إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَهً »
(بقره / 67)
خداوند به شما دستور میدهد ماده گاوی را ذبح کنید.
2. شتر:
« هذِهِ ناقَهُ اللَّهِ لَکُمْ آیَهً »
(اعراف / 73)
این شتر الهی برای شما معجزهای است.
3. مار:
« فَأَلْقاها فَإِذا هِیَ حَیَّهٌ تَسْعی»
(طه / 20)
پس موسی آن(عصا)را افکند، که ناگهان ماری شد که به هر سو میشتافت.
4. اژدها:
« فَأَلْقی عَصاهُ فَإِذا هِیَ ثُعْبانٌ مُبِینٌ »
(اعراف / 107)
(موسی) عصای خود را افکند، ناگهان اژدهایی آشکار شد.
5. ملخ:
« یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ کَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ»
(قمر / 7)
همچون ملخهای پراکنده از قبرها خارج میشوند.
6. خوک:
« أَوْ لَحْمَ خِنزِیرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ »
(انعام / 145)
یا گوشت خوک که اینها پلیدند.
7. میمون:
« فَقُلْنا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَهً خاسِئِینَ »
(بقره / 65)
ما به آنها گفتیم: به صورت بوزینههایی طرد شده درایید.
8. قورباغه:
« فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمُ الطُّوفانَ وَ الْجَرادَ وَ الْقُمَّلَ وَ الضَّفادِعَ » (اعراف / 133)
سپس (بلاها را پشت سر هم بر آنها نازل کردیم) طوفان و ملخ و افت گیاهی و قورباغههاو...
9. بز:
« وَ مِنَ الْمَعْزِ اثْنَیْنِ »
(انعام / 143)
واز بز دو جفت.
10. میش:
« مِنَ الضَّأْنِ اثْنَیْنِ »
(انعام / 143)
از میش دو جفت.
11. زنبورعسل:
« وَ أَوْحی رَبُّکَ إِلَی النَّحْلِ »
(نحل / 68)
و پروردگار تو به زنبورعسل وحی (الهام غریزی) نمود.
12. مگس:
« إِنَّ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ یَخْلُقُوا ذُباباً »
(حج / 73)
کسانی را که غیر از خدا میخوانید،هرگز نمیتوانند مگسی بیافرینند.
13. شانه به سر یا هدهد:
« فَقالَ لا أَرَی الْهُدْهُدَ »
(نمل / 20)
(و سلیمان )گفت:چرا هدهد را نمیبینم.
14. پشه:
« إِنَّ اللَّهَ لا یَسْتَحْیِی أَنْ یَضْرِبَ مَثَلاً ما بَعُوضَهً فَما فَوْقَها » (بقره / 26)
خداوند از اینکه (به موجودات ظاهرا کوچکی مانند) پشه و حتی کمتر از آن، مثال بزند شرم نمیکند.
15. استر:
« وَ الْخَیْلَ وَ الْبِغالَ وَ الْحَمِیرَ لِتَرْکَبُوها وَ زِینَهً »
(نحل / 8)
هم چنین اسبها واسترها و الاغها را آفرید، تا بر آنها سوار شوید و زینت شما باشد.
16. الاغ:
« کَمَثَلِ الْحِمارِ یَحْمِلُ أَسْفاراً »
(جمعه / 5)
مانند الاغی هستند که کتابهایی حمل میکنند.
17. اسب:
« وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّهٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَیْلِ »
(انفال / 60)
هر نیرویی در قدرت دارید، برای مقابله با آنها (دشمنان) آماده سازید و (همچنین) اسبهای ورزیده.
18. ماهی:
« فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَ هُوَ مُلِیمٌ »
(صافات / 142)
(او را به دریا افکندند) وماهی عظیمی او را بلعید، در حالیکه مستحق سرزنش بود.
19. فیل:
« أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحابِ الْفِیلِ »
(فیل / 1)
ایا ندیدی پروردگارت با فیل سواران چه کرد؟
20. شیر:
« فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَهٍ »
(مدثر / 51)
که از (مقابل) شیری فرار کردهاند.
21. سگ:
« فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ الْکَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ »
(اعراف / 176)
مثل او همچون سگ (هار ) است که اگر به او حمله کنی ، دهانش را باز، و زبانش را بیرون میآورد.
22. مورچه:
« قالَتْ نَمْلَهٌ یا أَیُّهَا الَّنمْلُ ادْخُلُوا مَساکِنَکُمْ »
(نمل / 18)
مورچهای گفت: به لانههای خود بروید.
23. موریانه:
« ما دَلَّهُمْ عَلی مَوْتِهِ إِلاَّ دَابَّهُ الْأَرْضِ تَأْکُلُ مِنْسَأَتَهُ »
(سبا / 14)
کسی آنها را از مرگ وی آگاه نساخت مگر موریانه که عصای او را میخورد.
24. گرگ:
« وَ تَرَکْنا یُوسُفَ عِنْدَ مَتاعِنا فَأَکَلَهُ الذِّئْبُ »
(یوسف / 17)
و یوسف را نزد اثاث خود گذاردیم، وگرگ او را خورد.
25. گوسفند:
« وَ مِنَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ حَرَّمْنا عَلَیْهِمْ شُحُومَهُما »
(انعام / 146)
واز گاو وگوسفند پیه وچربیشان را بر آنان (یهودیان)تحریم نمودیم.
26. عنکبوت:
« إِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنْکَبُوتِ »
(عنکبوت / 41)
سستترین خانهها، خانه عنکبوت است.
27. کلاغ:
« فَبَعَثَ اللَّهُ غُراباً یَبْحَثُ فِی الْأَرْضِ »
(مائده / 31)
سپس خداوند کلاغی را فرستاد که در زمین، جستجو(وکند و کاو) میکرد.
28. پروانه:
« یَوْمَ یَکُونُ النَّاسُ کَالْفَراشِ الْمَبْثُوثِ »
(قارعه / 4)
روزی که مردم مانند پروانههای پراکنده خواهند بود.
29. حیوانات شکاری:
« قُلْ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّباتُ وَ ما عَلَّمْتُمْ مِنَ الْجَوارِحِ »
(مائده / 4)
بگو برای شما هر چه پاکیزه است حلال شده، صدای که به سگان شکاری آموختهاید.
30. ماده شتر:
« ما جَعَلَ اللَّهُ مِنْ بَحِیرَهٍ »
(مائده / 103)
خدا برای شتر ماده حکمی مقرر نفرموده.
31. شتر آزاد که برای نذری و قربانی گذاشته شود:
« ما جَعَلَ اللَّهُ ...وَ لا سائِبَهٍ »
(مائده / 103)
خدا حکمی مقرر نفرموده برای شتر نذر شده.
32. گوسفند ماده:
« وَ لا وَصِیلَهٍ »
(مائده / 103)
خداوند حکمی مقرر نفرموده برای گوسفند.
33. شتر آزاد:
« وَ لا حامٍ »
(مائده / 103)
خداوند حکمی مقرر نفرموده برای شتر آزاد.
34. شتران بارکش:
« وَ مِنَ الْأَنْعامِ حَمُولَهً »
(انعام / 142)
و از بعضی از حیوانات استفاده باربری و سواری کنید.
35. چهارپایان:
« وَ مِنَ الْأَنْعامِ »
(انعام / 142)
و از بعضی از حیوانات.
36. دستههای مرغان:
« وَ أَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْراً أَبابِیلَ »
(فیل / 3)
و بر سر آنها پرندگانی را گروه گروه فرستاد.
37. اسبان نیکو:
« إِذْ عُرِضَ عَلَیْهِ بِالْعَشِیِّ الصَّافِناتُ الْجِیادُ »
(ص / 31)
یاد کن وقتی را که بر او اسبهای بسیار تند و نیکو را هنگام عصر ارائه دادند.
38. میش ماده:
« وَ لِیَ نَعْجَهٌ واحِدَهٌ »
(ص / 23)
و من یک میش دارم.
39. قربانی که به مکه فرستند:
« وَ الْبُدْنَ جَعَلْناها لَکُمْ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ »
(حج / 36)
و نحر شتران فربه را از شعائر حج قرار دادیم.
40. اسبان دونده:
« وَ الْعادِیاتِ ضَبْحاً »
(عادیات / 1)
قسم به اسبانی که نفسشان به شماره افتاده.
41. گوساله:
« ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ »
(بقره / 51)
پس شما گوساله پرستی اختیار کردید.
42. شتران ده ماهه آبستن:
« وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ »
(تکویر / 4)
و شتران آبستن به کلی رها کنند و بدور افکنند.
43. گاو میانسال:
« عَوانٌ بَیْنَ ذلِکَ »
(بقره / 68)
بلکه میان این دو.
منبع:
http://howzeh-meybod.ir