واقعا عبرت انگیزه!!!

ابوعمر از بزرگان و مشاهیر کوفه بود مى گوید

در قصر کوفه حضور عبدالملک بن مروان نشسته بودم

در آن هنگام سر بریده مصعب ابن زبیر را در مقابل خود گذاشته بود.

از دیدن این منظره لرزه و اضطرابى اندامم را فرا گرفت

چنان حالم تغییر کرد که عبدالملک متوجه شد.

گفت ترا چه شد که اینطور ناراحت شدى ؟
گفتم

در پناه خدا قرارت مى دهم

خاطره اى از این قصر در نظرم مجسم شد

که از آن لرزه بر من وارد گردید.

در همین مکان

پیش عبیدالله بن زیاد لعنة الله علیه نشسته بودم

سر مقدس حسین بن على علیه السلام

را در مقابل او دیدم ،

پس از چندى باز همین جا

در حضور مختار بن ابى عبیده سر عبیدالله را

مشاهده کردم ،

بعد از گذشت مدتى

در همین مکان نشسته بودم

مصعب بن زبیر امیر کوفه بود،

سرمختار را در پیش روى خود گذاشته بود.

اینک نیز سر مصعب بن زبیر در مقابل شما است .

عبدالملک از شنیدن این سخن سخت تکان خورد،

از جاى خود برخاست

پس از آن دستور داد

عمارت و قصر را ویران کنند. ...
داستانها و پندها جلد دوم گردآورى : مصطفى زمانى وجدانى

خون مردم را نیز مى نوشم!!!

عبدالملک بن مروان (پنجمین خلیفه اموى )

قبل از آنکه بر مسند خلافت بنشیند،

همواره در مسجد بود، و با قرآن و دعا سر و کار داشت ،

به گونه اى که او را ((حمامة المسجد)) (کبوتر مسجد) مى نامیدند، وقتى که پس از مرگ پدرش ، خلافت به او رسید،

در مسجد مشغول قرائت قرآن بود،

خبر مقام خلافت را به او دادند،

او قرآن را به دست گرفت و به آن خطاب کرد

و گفت : سلام علیک هذا فراق بینى و بینک :

((خداحافظ، اکنون زمان جدائى بین من و تو است )).
غرور سلطنت آنچنان او را مسخ و غافل کرد که شراب مى خورد،

و یکى از استاندارانش ، ((حجاج )) بود

که دهها و صدها هزار نفر مسلمان را کشت ،

خودش مى گفت :

من قبل از سلطنت از کشتن مورچه اى مضایقه داشتم

ولى اکنون حجاج براى من نوشته که صدها نفر را کشته ام ،

ولى این خبر در من هیچ اثر نمى کند،

و روزى یکى از دانشمندان زمان (بنام زهرى ) به او گفت :

شنیده ام شراب مى نوشى گفت :

((آرى ، خون مردم را نیز مى نوشم )).

نام کتاب : داستان دوستان ج 1
تالیف : محمد محمدى اشتهاردى

عاقبت وحشتناک یک خیانت!!!

در سال 1208 لطفعلی خان زند شهر کرمان را تصرف نمود.
این خبر چون به گوش آقا محمد خان قاجار رسید

کرمان را به محاصره درآورد.

لطفعلی خان مدت چهار ماه شهر را حفظ کرد

اما بر اثر خیانت دوستانش دروازه هاى شهر به روى آقا محمد خان باز شد