...در بحار در احوال حضرت امام حسن علیه السلام نقل مى کند
که روزى ایشان از راهى سواره مى گذشتند،
مردى شامى با آنجناب مصادف گردید
شروع به لعنت و ناسزا گفتن نسبت به حضرت نمود
ایشان هیچ نگفتند
تا اینکه شامى هر چه خواست گفت
آنگاه پیش رفته با تبسم به او فرمود
گمان مى کنم اشتباه کرده اى .
اگر اجازه دهى ترا راضى مى
کنم ،
چنانچه چیزى بخواهى به تو خواهم داد،
اگر راه را گم کرده اى من
نشانت دهم ،
اگر احتیاج ببار بردارى
من اسباب و بار ترا بوسیله اى به منزل
مى رسانم ،
اگر گرسنه اى ترا سیر کنم ،
اگر احتیاج به لباس دارى ترا مى پوشانم ،
اگر فقیرى بى نیازت کنم ،
اگر فرارى هستى ترا پناه مى دهم ،
هر آینه حاجتى داشته باشى برمى آورم
چنانچه اسباب و همسفران خود را به خانه ما بیاورى
برایت بهتر است
زیرا ما مهمانخانه اى وسیع و وسائل پذیرائى از
هر جهت در اختیار داریم .
مرد شامى از شنیدن این سخنان در گریه شده
گفت
((اشهد انک خلیفة الله فى ارضه ))
گواهى مى دهم که تو خلیفه خدا در روى زمینى ،
تو و پدرت ناپسندترین مردم در نزد من بودید،
اینک محبوبترین خلق در نظرم شدید،
آنچه به همراه خویش در مسافرت آورده بود
به خانه آن حضرت منتقل کرد،
میهمان ایشان شد
تا موقعیکه از آن جا خارج گردید
و اعتقاد به ولایت حضرت پیدا کرد.
داستانها و پندها جلد دوم گردآورى : مصطفى زمانى وجدانى به نقل از:بحار
