قـالَ اللّه تعـالى:
مـا جَعَـلَ اللّهُ لِرَجُـلٍ مِـنْ قَلْبَیْنِ فِى جَوْفِـهِ. احزاب، آیه 4.
خـداوند براى هیچـکس،
دو قـلب در سیـنه اش قرار نـداده است .
بخش اول
در حالات شخصى
آسایش جسم و جان
1 عَنِ الصّادق علیه السلام:
اَلنَّـوْمُ راحَةٌ لِلْجَـسَدِ وَالنُّـطْقُ راحَةٌ لِلرُّوحِ
وَالسُّکُوتُ راحةٌ لِلْعَقْلِ.
امام صـادق علیه السلام فرمود:
خواب، آرام بخش جسم است، سخن گفتن آسایش روح است و سکوت، سبب راحتى عقل است.
آمــادگى دل
در یکى از جنگها،
عده اى را اسیر کردند و نزد شاه آوردند.
شاه فرمان داد تا یکى از اسیران را اعدام کنند.
اسیر که از زندگى ناامید شده بود،
خشمگین شد
و شاه را مورد سرزنش و دشنام خود قرار داد
که گفته اند:
«هر که دست از جان بشوید،
هر چه در دل دارد بگوید.»
وقت ضرورت چو نماند گریز
دست بگیرد سر شمشیر تیز
شاه از وزیران حاضر پرسید:
«این اسیر چه مى گوید؟»
یکى از وزیران پاک نهاد گفت:
این آیه را مى خواند:
«والکاظمین الغیظ و العافین عن الناس»
(آل عمران/ 431)؛
پرهیزکاران آنان هستند که هنگام خشم،
خشم خود را فرو برند
و لغزش مردم را عفو کنند
و آنها را ببخشند.
شاه با شنیدن این آیه،
به آن اسیر رحم کرد و او را بخشید،
ولى یکى از وزیرانى که مخالف او بود
(و سرشتى ناپاک داشت)
نزد شاه گفت:
«نباید دولتمردانى چون ما نزد تو سخن دروغ بگویند.
آن اسیر به شاه دشنام داد
و او را به باد سرزنش و بدگویى گرفت.
شاه از سخن آن وزیر زشتخوى خشمگین شد
و گفت:
دروغ آن وزیر براى من
پسندیده تر از راستگویى تو بود،
زیرا دروغ او از روى مصلحت بود،
و تو از باطن پلیدت برخاست.
چنانکه خردمندان گفته اند:
«دروغ مصلحت آمیز به ز راست فتنه انگیز»
منبع:
نشریه تربیتى اخلاقى خلق، شماره3، ص: 60
فرعون دلقکى داشت
که از کارها و سخنان او لذت مى برد و مى خندید.
روزى به در قصر فرعون آمد تا داخل شود،
مردى را دید که لباسهاى ژنده بر تن ،
عبایى کهنه بر دوش و عصایى بر دست دارد.
پرسید: تو کیستى ؟
گفت :
من پیامبر خدا موسایم که از طرف خداوند
براى دعوت فرعون به توحید آمده ام .
دلقک از همانجا بازگشت ،
لباسى شبیه لباس موسى پوشیده
و عصایى هم به دست گرفت ، نزد فرعون آمد.
از باب مسخره و استهزاء
تقلید سخن گفتن حضرت موسى (ع ) کرد.
آن جناب از کار او بسیار خشمگین شد.
هنگامى که زمان کیفر فرعون و غرق شدن او رسید
و خداوند او را بالشکرش در رود نیل غرق ساخت ،
آن مرد تقلیدگر را نجات داد.
موسى عرض کرد:
پروردگارا! چه شد که این مرد را غرق نکردى ،
با این که مرا اذیت کرد؟
خطاب رسید: اى موسى !
من عذاب نمى کنم کسى را که به دوستانم شبیه شود،
اگر چه بر خلاف آنها باشد.
نام کتاب : عاقبت بخیران عالم ج 1
نویسنده : على محمد عبداللهى
