به نظر شما: کمیت مهمتر است یا کیفیت؟!!!

در «مسند احمد حنبل» از «عفیف کندى» نقل است که گفت:
من بازرگان بودم
و براى تجارت و خرید اجناس از عباس (عموى پیامبر) که تاجر بود،
به مکه سفر نمودم،
 در منا نزد وى نشسته بودم،
که مردى از خانه‏ هاى اطراف بیرون آمد
و به آفتاب نگاه کرد و چون دید غروب کرده به نماز ایستاد،
 سپس زنى از همان خانه بیرون آمد
و پشت سر او به نماز ایستاد،
آنگاه نوجوانى زیبا روى از همان خانه بیرون آمد
و او نیز همراه وى به نماز ایستاد.

از عباس پرسیدم: این مرد کیست؟

گفت: او محمد بن عبد اللَّه صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم،

برادرزاده من است.
پرسیدم: این زن کیست؟

گفت: همسر او خدیجه دخت خویلد است،

پرسیدم: این جوان کیست؟

گفت: او على علیه السّلام ابن ابى طالب،

پسر عموى اوست.

پرسیدم: این حرکاتى که انجام مى‏ دهند چیست؟

گفت: نماز مى‏ گذارند و گمان دارند که پیامبر است

و جز همسر و پسر عمویش؛

کسى به او ایمان نیاورده است.
((ارشاد القلوب-ترجمه سلگى، ج‏2، ص:51 تا 52))

قفلهای شیطان را بیشتر بشناسیم.

روایت شده که

ابلیس بر یحیى‏ (ع) ظاهر شد

یحیى‏ (ع) دید که همه نوع قفل به همراه دارد،

لذا به شیطان‏ گفت:

اى ابلیس این قفلها چیست؟

گفت:

اینها شهوتهاست که آدمى زاده را به آن گرفتار مى‏ کنم.

گفت: براى من هم قفلى هست؟

گفت: بسا باشد که از غذا سیر شوى

پس تو را نسبت به نماز و یاد خدا سنگین

(و بى میل) مى‏سازم.

یحیى‏ گفت:

آیا قفل دیگرى هم هست؟

شیطان‏ گفت نه.

یحیى گفت:

خدا را بر خود گواه مى‏ گیرم که

هرگز شکمم را پر از غذا نکنم.

ابلیس گفت:

من نیز خدا را شاهد مى‏ گیرم که هرگز مسلمانى را نصیحت نکنم.

(راه روشن، ج‏5، ص: 86)